Πέτρος Παπαγεωργίου:ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ:

Του ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΥ - ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΥ

ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ

Αγαπητοί φίλοι,

Είμαι Μηχανολόγος-Ηλεκτρολόγος μηχανικός και είχα την τύχη να είμαι στέλεχος πολλών και μεγάλων βιομηχανικών επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα όπως η ΣΙΔΕΝΟΡ Α.Ε. ο ΑΚΡΙΤΑΣ Α.Ε. κλπ. Μέσα από την ιδιότητά μου αυτή, έκανα πάμπολλα ταξίδια σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, ήρθα σε επαφή με αντίστοιχα στελέχη ευρωπαϊκών εταιριών και πολλές φορές βρήκα τις λύσεις τεχνικών και οικονομικών προβλημάτων που με απασχολούσαν, μέσα από τις επαφές αυτές.

Επίσης είδα και γνώρισα από κοντά, πολιτισμούς, εικόνες, οργάνωση και λειτουργία  πόλεων και χωριών, δήμων και κοινοτήτων, που θα ζήλευε ο κάθε πολίτης αυτού του κόσμου. Εύλογα λοιπόν μέσα μου γεννιόταν και εξακολουθεί να γεννιέται αυθόρμητα το ερώτημα. Ο δήμαρχός μας και οι σύμβουλοί του δεν έχουν  ταξιδέψει ποτέ στο εξωτερικό; Και αν ταξιδεύουν δεν έχουν δει τίποτα καλό που θα μπορούσαν να αντιγράψουν και εφαρμόσουν και που θα βοηθούσε να βελτιωθεί ο τόπος μας; Δεν κουβέντιασαν ποτέ με ομολόγους τους για τον τρόπο που εκείνοι αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα; Πως καταφέρνουν εκεί να μην υπάρχει ίχνος σκουπιδιών στους δρόμους; Γιατί οι πολίτες δεν παρκάρουν με το ΙΧ τους στην είσοδο του καταστήματος που θέλουν να ψωνίσουν; Γιατί η ανακύκλωση λειτουργεί πραγματικά και δεν είναι μόνο βερμπαλισμός και κούφια λόγια του αέρα; Γιατί σε χώρες ψυχρές όπως π.χ. η Ελβετία η Γερμανία κλπ, μπορούν να θερμαίνονται από την καύση των σκουπιδιών τους και μόνο, ενώ εδώ σκοτωνόμαστε να βρούμε τον αδύναμο κρίκο- δήμο ή χωριό, που θα αποδεχθεί την μόλυνση του υπεδάφους του για να στήσουμε την χωματερή μας; Τι φταίει και εδώ δεν προχωρά τίποτε; Οι εύκολες απαντήσεις βέβαια είναι προφανείς. Αυτοί έχουν χρήματα αφού ζουν σε πλούσιες χώρες και έχουν την πολυτέλεια να κατασκευάζουν τέτοια έργα. Αυτοί έχουν άλλη νοοτροπία που τους διδάσκεται απ’ τα παιδικά τους χρόνια στα σχολεία κλπ. Κανείς δεν θα διαφωνήσει ότι πράγματι τα περισσότερα απ’ αυτά μπορεί να ισχύουν. Όμως το δικό μου ερώτημα είναι το εξής: Εμείς οι μεγάλοι, τι κάναμε για να αλλάξει πρώτα η δικιά μας νοοτροπία και στην συνέχεια η νοοτροπία των παιδιών μας; Όταν ο τόπος μας έχει ένα Δήμαρχο ο οποίος είναι επικεφαλής στην διοίκηση του Δήμου μας 16 χρόνια, πόσα ακόμα χρόνια πρέπει να περάσουν για να γίνει ένα μεγάλο έργο; Πόσα ακόμη χρόνια πρέπει να περάσουν για να προσπαθήσει να κάνει έστω και μια μικρή βελτίωση στον τομέα της νοοτροπίας των δημοτών του τόπου μας; Πώς όμως να αλλάξει νοοτροπία ο δημότης όταν ξέρει ότι η δημοτική αρχή θα του κάνει το ρουσφετάκι ακόμη και για την κλήση που πήρε; Ή μήπως δεν αλλάζει η νοοτροπία του Έλληνα. Αλλά πως γίνεται και αλλάζει, όταν ένας Έλληνας γίνεται κάτοικος άλλης δυτικοευρωπαϊκής χώρας;

Τελικά μήπως υπάρχουν και λεφτά; Και αν δεν υπάρχουν, γιατί δεν υπάρχουν; «Τίς πταίει»; Τι ποσό αλήθεια από τα κοινοτικά κονδύλια των 4 πακέτων στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης πέρασε στα ταμεία του δήμου μας; Γιατί άλλοι δήμοι στην «φτωχή» Ελλάδα χρησιμοποιώντας τα κοινοτικά κονδύλια μπόρεσαν και έκαναν θαύματα ενώ ο δικός μας δήμος «κοιμάται» τον ύπνο του δικαίου; Πώς ένα φτωχό κτηνοτροφικό χωριό των 700 κατοίκων - η Ανάβρα Μαγνησίας- κατάφερε να κάνει τηλεθέρμανση από τις κοπριές των ζώων, υδροηλεκτρικό εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας, αιολικό πάρκο, κοινοτικά σφαγεία, διώροφο parking  και πλήθος άλλων έργων; (δείτε περισσότερα στα links: http://vouzer.blogspot.com/2008/11/blog-post_07.html και

 http://www.magnesia-online.gr/portal/modules/news/article.php?storyid=1333 ) Μήπως η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι ο φτωχότερος πλέον κάτοικος της Ανάβρας - μετά το μέγα πλήθος των έργων που έκανε - είναι ο κοινοτάρχης της κ. Δημήτρης Τσουκαλάς με 2.500 €/μήνα σύνταξης από την ΔΕΗ, ενώ όλοι οι κάτοικοι του χωριού απολαμβάνουν πλέον ετήσιο εισόδημα από 30.000 έως 100.000€; Μήπως τελικά και ο τόπος μας χρειάζεται έναν αντίστοιχο δήμαρχο που θα βάζει πάνω απ’ όλα το κοινωνικό συμφέρον; Αν ναι, ποιος άραγε θα μπορούσε να είναι ο δικός μας αντίστοιχος «κ. Τσουκαλάς»; Η αυτονόητη απάντηση είναι: Σίγουρα ΟΧΙ ο νυν δήμαρχος κ. Μπάτος. Γιατί όμως ΟΧΙ; Διότι δεν βρίσκω τι εμπόδιζε τον δήμαρχό μας 16 ολόκληρα χρόνια να κάνει κάτι ανάλογο και θα το κάνει τώρα. Και όχι μόνο δεν εργάστηκε προς την κατεύθυνση αυτή αλλά με τους χειρισμούς του επέτρεψε ένα όμορφο χωριό - το Ωραιόκαστρο- να μετατραπεί σε μια άσχημη πόλη (πλην ορισμένων νησίδων του συγκροτήματος, που γλύτωσαν από την καταστροφή, για να είμαστε ακριβείς). Όμως πέρα από το ΟΧΙ της άρνησης υπάρχει κάποιο ΝΑΙ για κάποια άλλα πρόσωπα που να δίνουν μια ανάλογη με τον κ. Τσουκαλά, προοπτική στον τόπο μας;

Επειδή εκ χαρακτήρος, δεν είμαι άνθρωπος της άρνησης, έψαξα για να ξεχωρίσω κάποια τέτοια πρόσωπα κατάλληλα για τον δήμο μας και κατέληξα στα πρόσωπα του  Αστέριου Γαβότση και του Δημήτρη Καρασαββίδη που εκπροσωπούν την Παράταξη «ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΕ ΟΡΑΜΑ». Και οι δύο, δεν έχουν τον πολιτικάντικο και βερμπαλιστικό λόγο που μας έχουν συνηθίσει οι τοπικοί και οι ανώτατοι «άρχοντες» του τόπου μας. Αυτό μπορεί για κάποιους να φαίνεται μειονέκτημα. Στην πραγματικότητα όμως αποτελεί πλεονέκτημα, αφού ο κόσμος έχει χορτάσει από τις βαρύγδουπες κουβέντες των πολιτικάντιδων και αναζητά ανθρώπους που να εννοούν την κάθε κουβέντα που εκστομίζουν. Και οι δύο, έχουν όμως το χάρισμα να αφουγκράζονται το λαϊκό αίσθημα, να επιλέγουν προσεκτικά τους συνεργάτες τους, όχι με ψηφοθηρικά κριτήρια αλλά με κριτήριο την ωφελιμότητα, καθενός εξ αυτών για τον τόπο, να ακούν και να υιοθετούν κάθε πρωτοπόρα και καινοτόμο ιδέα που μπορεί να ωφελήσει τον δήμο μας, καθώς και να βάζουν πάνω απ’ όλα το κοινωνικό και όχι το προσωπικό συμφέρον.

Με εκτίμηση

Πέτρος Παπαγεωργίου

Υποψήφιος Δημοτικός

Σύμβουλος της παράταξης

ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΕ ΟΡΑΜΑ