Ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης μιλά στη
"ΜτΚ".
"Δυστυχώς οι Έλληνες νομίζουν ότι το δημόσιο χρήμα είναι ξένο και καθένας μπορεί να το κλέβει ατιμωρητί"
Συνέντευξη στη Σοφία Χριστοφορίδου
Η κοινωνία θα πρέπει να απαιτήσει την εφαρμογή των νόμων, ασκώντας πίεση και απαξιώνοντας όσους αντιδρούν, τονίζει ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής.
Ωστόσο η δικαιοσύνη, που καλείται να εφαρμόσει τον νόμο, λόγω της μέγιστης καθυστέρησης στην εκδίκαση των υποθέσεων και στην έκδοση των αποφάσεων, έχει φτάσει σε στάδιο σχεδόν αρνησιδικίας, επισημαίνει στη “ΜτΚ”. Σύμφωνα με τον κ. Ρακιντζή, για την αλλαγή της νοοτροπίας του Έλληνα στα ζητήματα της διαφθοράς απαιτείται συλλογική προσπάθεια, ενώ το παράδειγμα θα πρέπει να δώσουν οι ίδιοι οι ηγήτορες του τόπου.
Πολλοί χαρακτηρίζουν τον δημόσιο τομέα τον μεγάλο ασθενή. Ποιες θεωρείτε πως είναι οι μεγαλύτερες πληγές του;
Ο δημόσιος τομέας πάσχει σε διάφορα επίπεδα. Καταρχάς συγκροτείται από το δημόσιο σε στενή έννοια, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ και δημόσιες και δημοτικές επιχειρήσεις, που παρουσιάζουν σχεδόν όλοι τα ίδια προβλήματα σε διαφόρους βαθμούς, δηλαδή έλλειψη οργανογραμμάτων ή ξεπερασμένους οργανισμούς.
Άνιση κατανομή του προσωπικού, με αποτέλεσμα άλλοι υπάλληλοι να έχουν φόρτο εργασίας και άλλοι να υποαπασχολούνται. Μολονότι έχει αρχίσει το πρόγραμμα της μηχανογραφικής υποστήριξης των υπηρεσιών, παρουσιάζει ακόμα ελλείψεις, γραφειοκρατική νοοτροπία και γραφειοκρατικά εμπόδια, και σε αρκετούς υπαλλήλους αδιαφορία για την εκτέλεση των καθηκόντων τους, κυρίως επειδή οι άμεσοι προϊστάμενοι δεν ασκούν την πειθαρχική τους εξουσία.
Έχετε δηλώσει ότι το πρόβλημα της δικαιοσύνης είναι ίσως μεγαλύτερο από αυτό της δημόσιας διοίκησης. Πού αποδίδετε το πρόβλημα;
Η δικαιοσύνη, ως τρίτη εξουσία, αποτελεί τον βασικό πυλώνα της δημοκρατίας και τον τελικό κριτή κάθε υπόθεσης.
Δυστυχώς όμως, λόγω της μεγίστης καθυστέρησης εκδίκασης των υποθέσεων και έκδοσης αποφάσεων, έχει φθάσει σε στάδιο σχεδόν αρνησιδικίας. Τα προβλήματα όμως αυτά έχουν άμεση επίδραση στην ομαλή κοινωνική ζωή και στην επίλυση των προβλημάτων που εμφανίζει η αναποτελεσματικότητα της διοίκησης.
Στην Ελλάδα συνηθίζουμε να λέμε ότι νόμοι υπάρχουν, αλλά δεν εφαρμόζονται. Το τελευταίο διάστημα αποτελεί σχεδόν συλλογικό αίτημα να μπει στη φυλακή έστω ένας από αυτούς που πλούτισαν στις πλάτες του δημοσίου. Είστε αισιόδοξος ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί;
Πιστεύω ότι η κοινωνία ορίζει σιγά-σιγά και θα φθάσουμε στο ιδανικό σημείο η κοινωνική απαίτηση με τη δέουσα πίεση και απαξίωση στους αντιδρούντες να απαιτήσει και να επιτύχει να εφαρμοσθεί ο νόμος.
Ποιο θεωρείτε ότι είναι το κόστος της διαφθοράς και της κακοδιοίκησης όχι μόνο σε οικονομικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο;
Δυστυχώς το κόστος της διαφθοράς είναι μέγεθος κατά προσέγγιση μετρήσιμο και σύμφωνα με τα στοιχεία του “Prooking Institution” (ελλείψει άλλων στοιχείων) ανέρχεται σε 20.000.000.000 ευρώ ετησίως. Το κοινωνικό κόστος όμως είναι μέγεθος μη μετρήσιμο.
Αν η κρίση στη χώρα μας οφείλεται και στη διαφθορά, πώς επιμερίζεται το μερίδιο ευθύνης μεταξύ αυτού που δίνει μίζα για να πάρει μια προμήθεια, αυτού που πληρώνει γρηγορόσημο για να κάνει τη δουλειά του και αυτού που ανέχεται τέτοια φαινόμενα;
Σαφώς ποσοστό ευθύνης για την κρίση στη χώρα μας έχει και η διαφθορά. Αλλά γι’ αυτήν όλοι μας φταίμε σε διάφορους βαθμούς υπαιτιότητας και στάσης, ενεργητικά και παθητικά.
Στην έκθεση του 2009 καταγράφετε πολλές περιπτώσεις κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος στον χώρο της υγείας. Γιατί ο συγκεκριμένος τομέας λειτουργεί ως θερμοκήπιο της διαφθοράς;
Ο τομέας υγείας και ειδικότερα το ΕΣΥ και ο ΟΠΑΔ παρουσιάζουν διάφορες δυσλειτουργίες και εντεύθεν μεγάλα ελλείμματα. Τα αίτια είναι πάρα πολλά και ανάγονται τόσο στο ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε οργανωτικά προβλήματα. Μέσα λοιπόν στο χάος αυτό κάποιοι επωφελούνται για να κερδίσουν παράνομα και υπερβολικά οφέλη.
Ένα άλλο θερμοκήπιο διαφθοράς και κακοδιαχείρισης είναι η τοπική αυτοδιοίκηση, σύμφωνα με τις δικές σας επισημάνσεις αλλά και αυτές του Συνηγόρου του Πολίτη. Με το σχέδιο “Καλλικράτης” και τις συνενώσεις δήμων δεν υπάρχει φόβος να γιγαντωθεί το πρόβλημα;
Τα προβλήματα και ελλείμματα της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι πάρα πολλά, έχουν διαπιστωθεί με πλήθος πορισμάτων και εκθέσεων όλων των αρμοδίων ελεγκτικών οργάνων. Πιστεύω όμως με την εισαγωγή του “Καλλλικράτη” και τις συνενώσεις των δήμων και συνεπώς του στενότερου ελέγχου αυτά θα επιλυθούν.
Απαιτείται αλλαγή νοοτροπίας
Η έκθεση του 2009 περιλαμβάνει εκατοντάδες περιπτώσεις κατασπατάλησης δημόσιων πόρων ελαφρά τη καρδία, είτε πρόκειται για δημόσιους υπαλλήλους είτε για πολίτες που συναλλάσσονται με το δημόσιο. Πώς κρίνετε αυτή τη στάση;
Δυστυχώς οι Έλληνες νομίζουν ότι το δημόσιο χρήμα είναι ξένο και καθένας μπορεί να το κλέβει ατιμωρητί.
Μπορεί κάποτε να βγει από το λεξιλόγιό μας η λέξη “ρουσφέτι” και οι συναλλαγές κάτω από το τραπέζι να αποτελέσουν παρελθόν;
Για την αλλαγή της νοοτροπίας του Έλληνα απαιτείται συλλογική προσπάθεια με παράλληλη επίδειξη παραδείγματος εκ μέρους των ηγητόρων, ώστε σε βάθος χρόνου, που δεν μπορώ να προσδιορίσω, να έχουμε αποτέλεσμα.
Πηγή: Εφημερίδα
"ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"
.png)
