Γιατί λαός χωρίς μνήμη είναι λαός χωρίς μέλλον
Η γενοκτονία των Ποντίων (1916 – 1923) με 353.000 νεκρούς αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες του προηγούμενου αιώνα. Ήταν μια πολιτική λεηλασίας και καταστροφής, ένα προμελετημένο έγκλημα, το οποίο η κυβέρνηση των Νεότουρκων έφερε σε πέρας με συστηματικότητα και χρησιμοποιώντας τον ξεριζωμό, τις σφαγές, τις εκτοπίσεις, τα βασανιστήρια, την πείνα και τα στρατόπεδα θανάτου, κατάφερε να εκδιώξει τον ελληνικό χριστιανικό πληθυσμό.
Η γενοκτονία και ο ξεριζωμός των Ελλήνων, από μια περιοχή στην οποία ο Ελληνισμός είχε συνεχή και λαμπρή παρουσία 2.800 ετών, ολοκληρώθηκε το 1924, όταν αποχώρησε και ο τελευταίος Έλληνας του Πόντου, ενώ έμειναν πίσω εκατό χιλιάδες εξισλαμισμένοι Έλληνες. Η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Η αναγνώριση αυτή αποτελεί δικαίωση για τον ποντιακό ελληνισμό και συνδέει το σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη.
Η ιστορική μνήμη, η εθνική και θρησκευτική ταυτότητα, η έννοια του Έθνους αποτελούν στοιχεία απαραίτητα για την επιβίωσή μας. Χωρίς γνώση της ιστορίας δεν υπάρχει εθνική συνείδηση και φρόνημα. Η επέτειος της γενοκτονίας των Ποντίων μας βοηθάει να διατηρήσουμε την ιστορική μας μνήμη και ταυτόχρονα να τονώσει την εθνική μας συνείδηση. Έχοντας λοιπόν ως οδηγό την ιστορική μνήμη και συνείδηση, θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε την ελπίδα και την αισιοδοξία μας.
Αστέριος Γαβότσης
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ
Επικεφαλής της ανεξάρτητης δημοτικής κίνησης πολιτών
«ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΕ ΟΡΑΜΑ»
Η γενοκτονία των Ποντίων (1916 – 1923) με 353.000 νεκρούς αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες του προηγούμενου αιώνα. Ήταν μια πολιτική λεηλασίας και καταστροφής, ένα προμελετημένο έγκλημα, το οποίο η κυβέρνηση των Νεότουρκων έφερε σε πέρας με συστηματικότητα και χρησιμοποιώντας τον ξεριζωμό, τις σφαγές, τις εκτοπίσεις, τα βασανιστήρια, την πείνα και τα στρατόπεδα θανάτου, κατάφερε να εκδιώξει τον ελληνικό χριστιανικό πληθυσμό.
Η γενοκτονία και ο ξεριζωμός των Ελλήνων, από μια περιοχή στην οποία ο Ελληνισμός είχε συνεχή και λαμπρή παρουσία 2.800 ετών, ολοκληρώθηκε το 1924, όταν αποχώρησε και ο τελευταίος Έλληνας του Πόντου, ενώ έμειναν πίσω εκατό χιλιάδες εξισλαμισμένοι Έλληνες. Η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Η αναγνώριση αυτή αποτελεί δικαίωση για τον ποντιακό ελληνισμό και συνδέει το σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη.
Η ιστορική μνήμη, η εθνική και θρησκευτική ταυτότητα, η έννοια του Έθνους αποτελούν στοιχεία απαραίτητα για την επιβίωσή μας. Χωρίς γνώση της ιστορίας δεν υπάρχει εθνική συνείδηση και φρόνημα. Η επέτειος της γενοκτονίας των Ποντίων μας βοηθάει να διατηρήσουμε την ιστορική μας μνήμη και ταυτόχρονα να τονώσει την εθνική μας συνείδηση. Έχοντας λοιπόν ως οδηγό την ιστορική μνήμη και συνείδηση, θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε την ελπίδα και την αισιοδοξία μας.
Αστέριος Γαβότσης
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ
Επικεφαλής της ανεξάρτητης δημοτικής κίνησης πολιτών
«ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΕ ΟΡΑΜΑ»