Τα γέλια είναι γι’ αυτούς που δεν αντιλαμβάνονται και υπακούν σε “σειρήνες” μικροκομματισμού και ιδιοτέλειας τρίτων. Έχω πλήρη επίγνωση της πρότασης μου περί ονοματοδοσίας συγκεκριμένων χώρων του τόπου μου. Η πολυετής εμπειρία μου άλλωστε με τα κοινά δεν θα μου επέτρεπε να υποπέσω στο ολίσθημα το οποίο μου καταλογίζει ο φίλος μου ο Τάκης. Άλλωστε έχει δίκιο ότι η παράταξη “Πολιτεία με όραμα” είναι απούσα, όχι μόνο σωματικά αλλά και πνευματικά θα πρόσθετα εγώ. Θα έπρεπε να ενημερωθεί ο φίλος Τάκης ότι το δημοτικό συμβούλιο δεν πήρε καμία απόφαση απλά αποδέχτηκε την πρόταση μου να τεθεί το θέμα στην επιτροπή διαβούλευσης, στην οποία συμμετέχει το σύνολο των φορέων του τόπου.
Η πρόταση μου πάντως είναι πολύ συγκεκριμένη και σαφής: Η πλατεία που φιλοξενεί το μνημείο της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού να μετονομαστεί από Χαρίλαος Χαραβόπουλος σε πλατεία “19ης Μαΐου” και το δημοτικό μέγαρο το οποίο κατασκευάστηκε από τον αείμνηστο Χάρη Χαραβόπουλο, του οποίου τη μνήμη τιμώ και σέβομαι απεριόριστα και βρίσκεται εντός της πλατείας αυτής να μετονομοστεί σε δημοτικό μέγαρο “Χαρίλαος Χαραβόπουλος”. Έτσι το Ωραιόκαστρο θα έχει τρία δημοτικά καταστήματα αφιερωμένα στη μνήμη επιφανών ανδρών, του Ιωάννη Καποδίστρια, του Παύλου Μελά και του Χαρίλαου Χαραβόπουλου. Τι μεγαλύτερη τιμή άραγε θα μπορούσε να υπάρξει όταν ο Χάρης Χαραβόπουλος τοποθετείται στο πάνθεον της ιστορίας δίπλα σ’ αυτές της ένδοξες μορφές του ελληνισμού; Ειλικρινά αναρωτιέμαι που ακριβώς είναι η ονοματοκτονία;
Όπως επίσης πιστεύω πως η πλατεία Τζαβέλα στο Παλαιόκαστο θα πρέπει να μετονομαστεί σε πλατεία “Μακεδονικού Αγώνα” και να στηθεί και εκεί μνημείο για την συνεισφορά των προγόνων μας.
Η αναξιότητα και η αστοχία πού ακριβώς εντοπίζεται; Είναι κρίμα πραγματικά να τίθεται άγονη αντιπαράθεση για τέτοια ζητήματα. Ακόμα και να διαφωνεί ο φίλος Τάκης, θα μπορούσε να θέσει τη διαφωνία του κόσμια και να τοποθετηθεί επί τούτου σε επόμενο δημοτικό συμβούλιο. Η δημοσίευση της επιστολή του πάντως δεν τιμά κανέναν.
