Άρθρο Του Δημητρίου Παπαδόπουλου (Σταυριώτη). Περίπτωση Άγγελου Πανούση

Άρθρο

Του Δημητρίου Παπαδόπουλου (Σταυριώτη)

Περίπτωση Άγγελου Πανούση

Τα γεγονότα είναι γνωστά. Αυτόβουλη παραίτηση της κ. Αντωνιάδου από την προεδρία της ΔΟΠΠΑΩ. Ολιγοήμερη παραμονή της διαδόχου της κ. Βικτωρίας Γεράκη στη θέση και στη συνέχεια παραίτησή της, που ακολουθείται από την τοποθέτηση του Άγγελου Πανούση στο τιμόνι της δημοτικής επιχείρησης. Η απαλλαγή από τα καθήκοντά του, του κ. Πανούση προχθές, μετά από πεντάμηνη παραμονή του στη θέση του προέδρου της ΔΟΠΠΑΩ, δημιουργεί απορίες και εύλογα ερωτηματικά.

Ήταν ανεπαρκής; Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Τόσο η σχέση με τους συνεργάτες του και τους συνδημότες μας που απολάμβαναν των υπηρεσιών της δημοτικής επιχείρησης, όσο και η διαχείριση των οικονομικών της ΔΟΠΠΑΩ, επαινέθηκαν από τους πολίτες της πόλης μας, ενώ και από τις τοποθετήσεις της αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο, φάνηκε ότι υπήρξε εκτίμηση προς το πρόσωπό του και αναγνώριση των καλών υπηρεσιών του. Περίπου ταυτόσημη ήταν και η θέση του δημάρχου. Ο οποίος ωστόσο, επικαλέσθηκε ως λόγο της απομάκρυνσής του από τη θέση του προέδρου, την εξής λιγάκι περίεργη θέση. Φέρεται να δήλωσε (όπως τουλάχιστον ανέγνωσα σε τοπικό site), ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή στηρίζει μόνο πολιτικά πρόσωπα. Αλήθεια, τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Από πότε ο κ. Πανούσης δεν είναι πολιτικό πρόσωπο; Μήπως δεν έθεσε στη διάθεση του εκλογικού σώματος την υποψηφιότητά του στις τελευταίες εκλογές, θέλοντας να προσφέρει στον τόπο; Βεβαίως, μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι δεν κατάφερε να εκλεγεί. Γιατί όμως γίνεται αυτός ο διαχωρισμός μεταξύ εκλεγμένων και μη σε μια παράταξη; Στη διοικούσα εν προκειμένω; Γιατί να είναι κριτήριο παραμονής σε μια θέση απαιτήσεων και ευθύνης, ο αριθμός των ψήφων που έχει συγκεντρώσει κάποιος και όχι η ικανότητά του να ανταπεξέρχεται στις δυσκολίες και τις απαιτήσεις της θέσεως;

Ας το γενικεύσουμε με μια απλή κι ίσως κοινότοπη δήλωση: Καιρός για πολιτική και καιρός για δουλειά. Οι ασκούντες διοίκηση πολιτικοί μας, δεν πρέπει να έχουν διαρκώς στο νου τους την επανεκλογή τους, αλλά την επομένη της εκλογής τους να στρώνονται στη δουλειά. Και κυρίως ένας δήμαρχος, δεν πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν του ενδοπαραταξιακές ισορροπίες, ούτε να λειτουργεί με ψηφοθηρική λογική, όταν διοικεί. Ωστόσο, δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι συνέβη ακριβώς αυτό εν προκειμένω, με την παύση του κ. Άγγελου Πανούση. Εμείς οι πολίτες δεν μπορούμε να εισέλθουμε στα άδυτα των παραταξιακών μηχανισμών. Ούτε βεβαίως στις ενδόμυχες σκέψεις αυτών που λαμβάνουν τις αποφάσεις. Υποθέσεις μόνον δυνάμεθα να κάνουμε. Μπορούμε ωστόσο να τις κρίνουμε. Κι η γνώμη μας είναι ότι σίγουρα ο κ. Δήμαρχος θα έπρεπε να αιτιολογήσει επαρκέστερα την απόφασή του αυτή.

Εάν μάλιστα έχει πει όπως διαβάσαμε: ‘’ο κ. Πανούσης δεν έχει εκλεγεί, αλλά έχει όλο το μέλλον μπροστά του…’’ το σχόλιό μας δεν μπορεί να είναι άλλο από το εξής: ‘’σαφώς και ο κ. Πανούσης έχει μέλλον (πολιτικό) εμπρός του. Το ερώτημα είναι: τι (πολιτικό) μέλλον έχει ο κ. Γαβότσης παίρνοντας αποφάσεις σαν κι αυτές’’.

Κατακλείδα: πολλές φορές οι υγιώς σκεπτόμενοι πολίτες αναρωτιούνται: ‘’γιατί οι άξιοι, οι ικανοί και οι δημιουργικοί άνθρωποι δεν εμπλέκονται με την πολιτική; Γιατί απέχουν;’’ Μια από τις απαντήσεις μπορεί να αναγνωριστεί και να αναγνωστεί στην περίπτωση Άγγελου Πανούση, που μόλις περιγράψαμε. Γιατί συνήθως απέχουν; Απλούστατα διότι το έργο τους αγνοείται ή απαξιώνεται. Για να μην αναφέρουμε βέβαια και τις πάμπολλες περιπτώσεις όπου άνθρωποι αυτοί βρίσκουν και τον μπελά τους. Και τούτο συμβαίνει διότι η πολιτική στη χώρα μας είναι ένας οργανισμός που νοσεί βαρύτατα. Τόσο που δεν μπορεί να ανεχθεί εντός του υγιή στοιχεία. Τα αποβάλλει ως ξένα!

Εμείς οι πολίτες, ωστόσο, πρέπει να τους αναζητούμε σε κάθε περίπτωση, να τους ενθαρρύνουμε να συνεχίσουν και να τους τιμούμε με την προτίμησή μας. Διαφορετικά, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει…

Αυτά…