O ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΤΟΜΕΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΟΧΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ.

Άρθρο του Μεκέση Μάκη

Γεωπόνου

Μέλος της Γραμματείας της Β' Νομαρχιακής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ  Ν. Θεσσαλονίκης 

και της Επιτροπής Αγροτικών και Κτηνοτροφικών θεμάτων

Όλοι  βιώνουμε  την  οικονομική  κρίση  η  οποία  παράγει ύφεση, ανεργία και  τείνει  να  λάβει  διαστάσεις  εθνικής  τραγωδίας. Εμπρός σ' αυτό  το  οικονομικό  περιβάλλον  η  κυβερνητική  φλυαρία  περί  ανάπτυξης  περισσεύει,  αλλά  την  ανάπτυξη  δεν  την  έχει  αισθανθεί  τουλάχιστον  ανεπαίσθητα  κανείς  πολίτης. Ο  θεωρητικός  και  επικοινωνιακός  οπτιμισμός  που  καλλιεργεί  η  κυβέρνηση  συνεπικουρούμενη και  από τα  ΜΜΕ  για  την  ανάπτυξη δεν  συναντάται  με  την  αδυσώπητη οικονομική  πραγματικότητα.  

Τα  ερωτήματα  που  τίθενται  είναι  τα  εξής;   1) Τι  ανάπτυξη θέλουμε; 2) Ποιούς  τομείς  στρατηγικού  χαρακτήρα  της  οικονομίας  πρέπει  να  αναπτύξουμε; 

Tα  ως  άνω  ερωτήματα  πρέπει  να  απαντηθούν  μέσα  στα  πλαίσια  ενός  εθνικού  στρατηγικού  σχεδιασμού  ανασυγκρότησης  της  οικονομίας  μας.  Θεωρείται  βέβαιο    ο,τι  η  ανάπτυξη  θα  πρέπει να  έχει  στο  επίκεντρο  της  τον  άνθρωπο  και να  σέβεται  το  φυσικό  περιβάλλον  και  όχι  τα υπερκέρδη  των  πολυεθνικών  εταιριών. Υπάρχουν  τομείς  οικονομικής  δραστηριότητας  που   διαθέτουν  συγκριτικά  οικονομικά  πλεονεκτήματα και  βέβαια  με  υψηλό  δείκτη   know  how,  που  μπορούν  να  κινήσουν  το  βαλτωμένο  κάρο  της  οικονομίας μέσα  σε  αυτό  το  δυσμενές  οικονομικό  περιβάλλον, για  παράδειγμα  ο  τομέας  της  αγροτικής  οικονομίας,  τόσο  ο  κλάδος  της  φυτικής  όσο  και  της  ζωικής  παραγωγής.   

Πλέον  συγκεκριμένα ο  κλάδος  της  φυτικής  παραγωγής  και  ιδιαίτερα  οι  θερμοκηπιακές  καλλιέργειες  κηπευτικών  και  ανθοκομικών  αποτελούν  προνομιακό  πεδίο  για  την  εκκίνηση  της  οικονομίας. Οι  πολιτικές  στοχεύσεις (στρατηγικοί  στόχοι)  της  ανάπτυξης  αυτών  των  υποκλάδων  της  φυτικής  παραγωγής  είναι α) η  δημιουργία  αυτάρκειας  ποιοτικών   κηπευτικών  και  ανθοκομικών  προϊόντων  για  τον  λαό  μας.  β)η  αύξηση  των  εξαγωγών  ώστε  να  καταστεί  πλεονασματικό  το γεωργικό  ισοζύγιο τρεχουσών  συναλλαγών  και  γ)να  μειωθεί  θεαματικά  η  ανεργία που  έχει  λάβει  διαστάσεις  κοινωνικής  ανθρωποφαγίας.  

Η  Κεντρική  Μακεδονία  και  η  Θράκη  είναι  γεωγραφικές  περιοχές  οι  οποίες  βάσει  γεωλογικών  μελετών ( Ι.Γ.Μ.Ε.)  διαθέτουν  τεράστια  γεωθερμικά  πεδία  που  η  γεωθερμική  ενέργεια  μπορεί  να  χρησιμοποιηθεί  για  την  θέρμανση  των  υπό  ανάπτυξη  θερμοκηπιακών  καλλιεργειών.

Έχοντας  αυτό  το βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα  σε  αυτή  την  γεωγραφική  περιφέρεια   καθώς και την  άφθονη  ετήσια  ηλιακή  ακτινοβολία, όπως  και  την  γειτνίαση  της  προς  Βορρά με  μία  τεράστια  αγορά καταναλωτών  (Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουκρανία,  Ρωσία κ.λ.π.) εύκολα  προσβάσιμη οδικώς  και  σιδηροδρομικώς,  δημιουργείται  αυτομάτως  η  ανάγκη  υλοποίησης   των  προτεινόμενων(Α.Θ.Π.)  Αγροτικών Θερμοκηπιακών  Πάρκων. 

Σε  κάθε  Νομό  εκκινώντας από  τον  Ν.  Θεσσαλονίκης  μέχρι  τον  Ν.  Έβρου μπορεί  να  δημιουργηθεί  ένα  Α.Θ.Π   εκτάσεως  από  50000  έως  150000  στρεμμάτων  ανάλογα  με  την  γεωθερμικό  δυναμικό  του  κάθε  Νομού. 

Λόγω  το  ότι ο  τομέας  της  Αγροτικής  Οικονομίας  είναι  τομέας  εντάσεως  εργασίας  και  δη  οι  θερμοκηπιακές  καλλιέργειες,  δημιουργείται  μεγάλος  αριθμός  θέσεων  εργασίας (εργατικό, τεχνικό,  επιστημονικό,  ερευνητικό  προσωπικό) μακροπρόθεσμου  χρονικού  ορίζοντα.  Αν  ληφθεί υπ'  όψιν  ότι για  θερμοκηπιακή καλλιέργεια  ενός στρέμματος  το  40%  περίπου  της  συνολικής  δαπάνης παραγωγής  αντιστοιχεί  στην  θερμική ενέργεια  και  ότι  η  καλλιέργεια  ενός  στρέμματος  με  τρείς  βιολογικούς  κύκλους  ανά  έτος απαιτεί  0,6  Ανθρώπινες  Μονάδες  Εργασίας,  αυτό σημαίνει  πρακτικά  ότι  με  100000 στρέμματα  θερμοκηπιακής  καλλιέργειας  δημιουργούνται  60000  θέσεις  απασχόλησης  και  ότι  το  κόστος  παραγωγής ανά  μονάδα  προϊόντος  υποχωρεί  θεαματικά, πέραν  των  πολλαπλασιαστικών θετικών συνεπειών  (έμμεσες  θέσεις  εργασίας)  που  δημιουργούνται   σε  άλλους  υποστηρικτικούς  οικονομικούς  κλάδους  π.χ. βιοτεχνίες   υλικών  συσκευασίας, πλαστικών, μεταποίησης, μεταφορές  κλπ.  

Υπό  το  πρίσμα  αυτό  για  την  δημιουργία  και  σύσταση  αυτών  των  Αγροτικών  Θερμοκηπιακών  Πάρκων  (Α.Θ.Π.)   απαιτούνται;

 Α) Εκ  μέρους  της  πολιτείας  να  δημιουργήσει εκείνο  το  νομικό  πλαίσιο που  θα  ρυθμίζει  τους  όρους  και  τις  σχέσεις  λειτουργίας  που  θα  διέπουν  τα  Α.Θ.Π.

 Β) Η  σύσταση  Τράπεζας  γης.

Γ) Οι υλικοτεχνικές  υποδομές  εκ  μέρους  του  κράτους  όπως η  χωροταξική  ταξινόμηση, ο  προσδιορισμός  των  χρήσεων  γης, η  κατασκευή  των  δικτύων  άρδευσης των  θερμοκηπιακών  καλλιεργειών  και  δικτύων  διανομής  των  θερμών  νερών κ.λ.π.

Δ) Η δημιουργία  Τράπεζας  Αγροτικών  Επενδύσεων  ειδικού  σκοπού  υπό  δημόσιο  χαρακτήρα  που  θα  χρηματοδοτεί  αγροτικές  και  καινοτόμες  βιώσιμες  επενδύσεις  του  γεωργικού  χώρου.

Ε) Η  χρηματοδότηση  των  βασικών  υλικοτεχνικών  υποδομών πού  επιτυγχάνεται μέσω  Ευρωπαϊκών  Προγραμμάτων  π.χ.  ΕΣΠΑ  κατά  ένα σημαντικό  ποσοστό  και  από  το  πρόγραμμα  δημοσίων  επενδύσεων  κατά το  υπόλοιπο  ποσοστό,  το  οποίο  βέβαια  συνεχώς  συρρικνώνεται   από  την  παρούσα  άνευρη  μνημονιακή  κυβέρνηση  προς  χάρη  των  επιταγών  της  τρόικα. 

 ΣΤ) Η  χρηματοδότηση  κατασκευής  των  θερμοκηπιακών  μονάδων  η  οποία  επιτυγχάνεται  μέσω  των  γεωργικών  σχεδίων  βελτίωσης  κατά  ένα  μεγάλο  ποσοστό  σε  συνδυασμό  με  δάνεια  κεφάλαια  από την  Τράπεζα  Αγροτικών  Επενδύσεων  ειδικού  σκοπού  με  χαμηλό  επιτόκιο  και κατά  ένα μέρος με  ίδια  κεφάλαια  των  φερόμενων  επενδυτών. 

 Ζ) Η επαγγελματική  και  τεχνική  κατάρτιση   όλων  των  αγροτών   που  επιθυμούν  να  εμπλακούν  σε  αυτή  την  οικονομική  γεωργική  δράση  από εξειδικευμένους  Γεωπόνους  με  θεωρητική  και  εμπειρική  γνώση  επί  της  τεχνικής  καλλιέργειας  θερμοκηπιακών  φυτικών  ειδών.

Θεωρείται  πολύ  σημαντική  η  συμμετοχή  σε  αυτό  το  επενδυτικό-οικονομικό  εγχείρημα  των  ομάδων  παραγωγών, των  ιδιωτών  αγροτών, των  συνεταιρισμών  διαθέσεως  αγροτικών  προϊόντων, εφαρμόζοντας πλήρως  τις  λειτουργίες  του  marketing  αγροτικών  προϊόντων  όπως  τυποποίηση ,συσκευασία, σήμανση, πληροφόρηση  αγοράς, έρευνα  αγοράς,  διαφήμιση κ.λ.π., αυτό  σημαίνει  ένα  νέο  μοντέλο  συνεταιρισμού που  σέβεται  τα  μέλη  του,  τους  καταναλωτές  και  εφαρμόζει  πραγματικά  τις  αρχές  του  συνεργατισμού  και  δεν  είναι  φερέφωνο  των  εκάστοτε κυβερνητικών και   κομματικών  αγροτοπατέρων, όπως  συμβαίνει  μέχρι  σήμερα.

Αυτή  η  γεωργική  οικονομική  δράση  είναι  πράγματι  αναπτυξιακή  διότι  αξιοποιεί  τα  συγκριτικά  πλεονεκτήματα  που  έχει  η  χώρα  καθώς  και  το  αμετάθετο  της  γεωθερμικής  ενέργειας και αποτελεί  βασική  συνιστώσα  εφαρμοσμένης  πολιτικής του  ΑΓΡΟΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟΥ  ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΟΣ και  συμβάλλει  στην  έξοδο  της  οικονομίας  μας  στο  ξέφωτο,  αντίθετα  με  τις  αδιέξοδες  πολιτικές ύφεσης,  λιτότητας, μείωσης  μισθών, συντάξεων, αθρόων  ιδιωτικοποιήσεων που βαφτίζονται << ανάπτυξη >> πού  έχουν  υιοθετηθεί  από  τον  τρίχρωμο  κυβερνητικό  συνασπισμό  κατόπιν  υπαγόρευσης  της  τρόικα  και  τού πλέον βάρβαρου τραπεζικού- χρηματιστικού  κεφαλαίου . 

ΜΑΚΗΣ   ΜΕΚΕΣΗΣ

ΓΕΩΠΟΝΟΣ

Μέλος  της  γραμματείας  της  Β'  Νομαρχιακής  Επιτροπής  ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ  Ν.  Θεσσαλονίκης

και  της  Επιτροπής  αγροτικών και κτηνοτροφικών  θεμάτων