Περί του φιλουγερμανισμού και του αντιρωσοκινεζισμού των Ελλήνων Φιλελευλευθέρων. Του Δημήτρη Λιοτήρη

Διαπιστώνω ότι ο λόγος πολλών παρ' ημίν φιλελεύθερων διακρίνεται από μια ενθουσιώδη αποδοχή της γερμανικής πολιτικής, μαζί με μια απόλυτη απόρριψη του ρωσικού και του κινεζικού καθεστώτος. Όμως η πραγματικότητα των διεθνών οικονομικών και πολιτικών σχέσεων είναι πολύ πιο αντιφατική από αυτό το απλοϊκό "good guys-bad guys" σχήμα.

Όποιος παρατηρεί την εξωτερική πολιτική της Γερμανίας, θα διαπιστώσει ότι δε συνηθίζει να ψέγει την Κίνα ή τη Ρωσία για την καταπίεση των ανθρώπινων δικαιωμάτων των αντιφρονούντων, π.χ. στο Θιβέτ. Επίσης, η Γερμανία αντιτάσσεται σθεναρά σε οποιαδήποτε διεθνή επέμβαση εναντίον στυγερών αραβικών καθεστώτων (Λιβύη, Συρία) που υποστηρίζονται απ' τη Ρωσία και την Κίνα. Γιατί συμβαίνει αυτό. Απλό: "Business".

H Γερμανία δε θέλει να εκνευρίσει την Κίνα διότι έχει απόλυτη ανάγκη να εξάγει τα ενδιάμεσα κεφαλαιουχικά της αγαθά στις κινέζικες βιομηχανίες. Επίσης, έχει απόλυτη ανάγκη την πρόσβαση στους ενεργειακούς πόρους της Ρωσίας. Να υπενθυμίσω ότι ένας επιτυχημένος πρώην Καγκελάριος, του οποίου οι μεταρρυθμίσεις κατέστησαν ξανά ανταγωνιστική τη γερμανική βιομηχανία, προεδρεύει στο ρωσογερμανικό κονσόρτσιουμ του αγωγού North Stream;

Ο γνήσιος φιλελευθερισμός, δεξιός, κεντρώος ή αριστερός, δεν έχει καμιά σχέση με αγιογραφίες και μανιχαϊσμούς που παραβλέπουν τα γεγονότα όταν αυτά δεν βολεύουν τα προκατασκευασμένα σχήματα.

Πάντως η Μέρκελ δεν έχει τίποτα να κάνει με φιλελευθερισμό. Νομίζω ότι όλοι οι λογικοί άνθρωποι μπορούν να δουν ότι οποιοδήποτε κράτος ξοδεύει συστηματικά για δεκαετίες περισσότερα από όσα βγάζει, θα φτάσει κάποια στιγμή στα πρόθυρα της καταστροφής. Με αυτό το κομμάτι της σκέψης που εκφράζεται από την Γερμανία -και όχι μόνο- συμφωνούμε πολλοί άνθρωποι όχι επειδή νιώθουμε φιλελεύθεροι αλλά επειδή είναι η κοινή λογική. Με πολλές άλλες μεθόδους της Γερμανικής πολιτικής όπως αυτή εκφράζεται από την κα. Μέρκελ νομίζω ότι πολλοί φιλελεύθεροι διαφωνούν πλήρως. Το να μπορείς στο τέλος κάθε μήνα να μην χρωστάς, δεν είναι γερμανική αρετή: είναι κοινή λογική. Το ότι η κοινή λογική εκφράζεται σήμερα μέσω της "ισχύος" της Γερμανίας, δεν μας κάνει επίσης φιλο- ή αντι- γερμανούς. Οι Γάλλοι - μέσω των δοκιμίων του Νικολά Σαμφόρ, μας έχουν καταθέσει το πως ορίζουν την ανθρώπινη αρμονία και τη λογική: βρίσκεται στο να μπορούμε να ενώσουμε τα αντίθετα - την αγάπη για την αρετή με την αδιαφορία για την κοινή γνώμη, την επιθυμία για τη δουλειά με την αδιαφορία για τη δόξα, και τη φροντίδα της υγείας με την αδιαφορία για τη ζωή.

Δημήτρης Λιοτήρης