«Ελληνες είναι όλοι όσοι μετέχουν της ελληνικής παιδείας», είχε θυμίσει
πριν από χρόνια ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωστής Στεφανόπουλος και ο
Ηλίας Ηλιάδης να το λέει με τον δικό του, απλοϊκό τρόπο: «Κλείσε την Ελλάδα στην
καρδιά σου, και θα νιώσεις το μεγαλείο της».
Όταν λοιπόν ο Ηλιάδης σάρωνε τα μετάλλια -σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμια
και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα- ξεχώριζε για το ήθος του και τιμούσε τη χώρα που του
άνοιξε την αγκαλιά της σε κάθε ευκαιρία, με κάθε του δήλωση. Εμαθε Ελληνικά και
πλέον τα μιλάει απταίστως,έγινε ένας από μας. Εγινε Ελληνας από επιλογή. Από
ευγνωμοσύνη. Ελληνας και -πάνω απ’ όλα- ελληνόψυχος. Πολλοί, όμως,
εξακολουθούσαν να τον βλέπουν «με μισό μάτι».
Όταν το 2004, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, ο Ηλίας έφερε στη νέα
του πατρίδα ένα χρυσό μετάλλιο, ήταν μόλις 18. Το τζούντο γνώριζε τον νεαρότερο
κατακτητή της Ολυμπιακής δόξας και όσοι έσπευσαν να τον συγχαρούν ή να του
ζητήσουν μια δήλωση, έπαθαν σοκ: ο Ολυμπιονίκης μας δεν μιλούσε «γρι» Ελληνικά.
Και ορισμένοι... άρχισαν να «στραβώνουν». Με αποκορύφωμα την απόφαση της
Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής να του δώσει τη σημαία της αποστολής μας στο
Πεκίνο.
Και φτάσαμε στούς Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο,όπου οι κόποι του Ηλία
γκρεμίστηκαν σε 43 δευτερόλεπτα. Ετσι είναι το τζούντο. Ετσι είναι ο
πρωταθλητισμός.Ζουν το δράμα τους στο σκοτάδι, επειδή τα φώτα πέφτουν στους
νικητές.
Ο Ηλιάδης δεν άξιζε αυτό το άδοξο τέλος. Από τον Οκτώβριο του 2012 δούλεψε
πολύ σκληρά για να φτάσει ακμαίος στους τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες της
καριέρας του. Με τρεις προπονήσεις την ημέρα, οκτώ ώρες το 24ωρο,δεν είχε
ξεδιψάσει με τόσους θριάμβους και πάλευε ακόμα, παρά τους τραυματισμούς, τις
επεμβάσεις και τα… χρονάκια του.Αλλά, ακόμη και γι’ αυτό το «φαινόμενο», ο
χρόνος αποδείχτηκε ανίκητος αντίπαλος.
Ποιος λοιπόν είναι Ελληνας και ποιος όχι; Ελληνας δεν γεννιέσαι μόνο.
Γίνεσαι ή… ξεγίνεσαι.
Υ.Γ.Μέσα στο δικαιολογημένο μας ξέσπασμα για τους χρυσούς Ολυμπιονίκες που
μας κάνανε όλους υπερήφανους,δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι κόποι του Ηλία
γκρεμίστηκαν σε 43 δευτερόλεπτα και πόσο υπερήφανους μας έκανε και αυτός τα
προηγούμενα χρόνια.
ΗΛΙΑΣ Π.ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΙΔΗΣ