Ποτέ στην παγκόσμια ιστορία δεν υπήρξε εθνικό κράτος, που
μια δανειακή σύμβαση να υποθηκεύει την κρατική κυριαρχία και ακεραιότητα. Γιατί
ακόμα και το διεθνές δίκαιο προβλέπει την στάση πληρωμών προς τους εξωτερικούς δανειστές,
όταν το κράτος αδυνατεί να ανταποκριθεί στις προϋποθέσεις επιβίωσης των πολιτών
του. Και η Ελλάδα έχει πάψει να είναι ένα κυρίαρχο κράτος. Η βουλή εκτελεί
απλώς τις εντολές του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου και του Δ.Ν,Τ. υπό την απειλή
εκβιαστικών τελεσιγράφων. Και αυτή η εξόφθαλμη υποτέλεια, είναι αποτέλεσμα της υπογραφής μιας δανειακής σύμβασης
με την οποία η χώρα μας παραιτείται από την κρατική κυριαρχία και θέτει στην
διάθεση των δανειστών της, την κοινωνική περιουσία και ότι θησαυρός κρύβεται
στο υπέδαφός της.
Και στις κρίσιμες αυτές ημέρες που διέρχεται η χώρα μας,
είναι καιρός να μάθουμε να κρίνουμε τους ηγέτες μας, από τα αποτελέσματα των
έργων τους, και όχι από τα λόγια τους. Οι εκκλήσεις για μεταρρυθμίσεις και για
περισσότερα μέτρα λιτότητας θα παραμείνουν αναποτελεσματικά. Η αύξηση των φόρων
σε μια κοινωνία που διακρίνεται για τις επιδόσεις της στη φοροδιαφυγή, απλώς
ενίσχυσε την παραοικονομία. Οι περικοπές των μισθών και των συντάξεων, μείωσαν
περισσότερο τις εισπράξεις φόρων. Και το χειρότερο αύξησαν την ανεργία και την
κοινωνική αναταραχή.
Χωρίς ουσιαστική ανάπτυξη το παιχνίδι είναι χαμένο. Με τον
κόσμο στα κάγκελα δεν μπορεί να ευοδωθεί κανένα σχέδιο για έξοδο της χώρας από
την κρίση. Θέλει ένα κοινωνικό συμβόλαιο, και την απαιτούμενη υπευθυνότητα από
όλα τα πολιτικά κόμματα. Η κοινωνία χρειάζεται κυβέρνηση εθνικής ενότητας και
υψηλού πολιτικού περιεχομένου, και δεν πρόκειται άλλο να ανεχτεί την
αμεριμνησία και την αλαζονεία αυτών που συμπεριφέρονται σαν να μην αισθάνονται
το μέγεθος της απειλής. Και η χώρα αν συνεχίσει αμέριμνη, κινδυνεύει ,όχι απλά
με πτώχευση, αλλά με βίαιη αλλαγή του εθνικού της προσανατολισμού.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΙΔΗΣ