Η κρίση είναι η εύκολη λύση. Της φορτώνεις τα πάντα. Έχει σκουπίδια στο δρόμο; φταίει η κρίση! Αν δεν υπήρχε, θα έβγαιναν πιο συχνά τα απορριμματοφόρα να τα μαζέψουν. Δρόμοι χωρίς πεζοδρόμια, που και όταν υπάρχουν, τα καταλαμβάνουν τα αυτοκίνητα; Πάλι φταίει η κρίση! Δεν έχει παγκάκια να καθίσεις, και όπου υπάρχουν είναι σπασμένα; Φταίει η κρίση! Παιδικές χαρές επικίνδυνες για τα παιδιά; Φταίει η κρίση! Μπαλωμένοι δρόμοι, όπου αυτοκίνητα και οι οδηγοί τους κάνουν ακροβατικά; Φταίει η κρίση!
Το πράσινο τοπίο, όπου υπήρχε, έμεινε ένα ξερό τοπίο.
Το πράσινο τοπίο, όπου υπήρχε, έμεινε ένα ξερό τοπίο.
Κάνοντας λοιπόν μια βόλτα στους δρόμους του Ωραιόκαστρου, αντιλαμβάνεσαι όλα τα παραπάνω προβλήματα. Βλέπεις μητέρες με καροτσάκια να μη μπορούν να κινηθούν στα πεζοδρόμια, παππούδες φορτωμένους με σακούλες να μην έχουν κάπου να κάτσουν να ξεκουραστούν, πεζούς να περπατούνε στη μέση του δρόμου γιατί τα πεζοδρόμια είναι κατειλημμένα από τ’αυτοκίνητα, παιδικές χαρές με σπασμένες κούνιες και σίδερα παρατημένα, επικίνδυνες για τα παιδιά μας. Πιστεύετε αλήθεια ότι φταίει η κρίση ή ότι κανείς δεν νοιάζεται για τα απλά καθημερινά προβλήματά μας;
Ζούμε σε αυτό τον τόπο, μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σε αυτό τον τόπο, είναι λογικό να θέλουμε και είναι λογικό επίσης να απαιτούμε από την εκάστοτε διοίκηση να καλυτερεύει τις συνθήκες διαβίωσής μας και όχι να τις δυσχαιρένει.
ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ ΕΙΡΗΝΗ (ΡΕΝΑ)