Του Τάκη Χαρ. Χαραβόπουλου
Μέσα σε αυτή την συγκυρία (λόγω οικονομικής ύφεσης) πίστευα ότι στη χώρα μας κάποιες αξίες είναι ακόμη ζωντανές. Ότι αυτοί που μας εκπροσωπούν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων και δεν λογαριάζουν οφέλη οικονομικά ή πολιτικά για να μπορέσει η Ελλάδα των Στερεοελλαδιτών, Πελοποννήσιων, Νησιωτών, Κρητικών, Μακεδόνων, Ποντίων, Βλάχων εντοπίων, Σαρακατσαναίων (συγνώμη εάν έχω ξεχάσει κάποια ράτσα), να βγει μπροστά.
Βλέποντας λοιπόν τη συνεδρίαση του δημοτικού μας συμβουλίου (όπου απουσίαζε η δημοτική παράταξη Πολιτεία με Όραμα) και μετά την ολοκλήρωσή της, όπου υπερψηφίστηκε η πρόταση του δημοτικού συμβούλου, Δημήτρη Καρασαββίδη να μετανομαστεί η πλατεία Χάρη Χαραβόπουλου (έναντι του δημαρχείου) σε 19ης Μαϊου, γέλασα.
Γέλασα πικρά γιατί διαπίστωσα ότι τελικά το θέμα δεν ήταν η Γενοκτονία των Ποντίων, αλλά η ονοματοκτονία ενός ονόματος. Η προηγούμενη διοίκηση του Ν. Μπάτου τίμησε τον πατέρα μου, Χάρη Χαραβόπουλο, για την προσφορά του στο Ωραιόκαστρο, ονομάζοντας την συγκεκριμένη πλατεία με το όνομά του.
Έναν άνθρωπο Πόντιο από τη Χάραβα, τον οποίο, αν και η μοίρα σημάδεψε να μείνει ανάπηρος στο ένα πόδι, η ίδια μοίρα τον προίκισε με τέτοια δύναμη, ούτως ώστε και πρόεδρος στον τόπο του να γίνει στα 32 του χρόνια και να βάλει το θεμέλιο λίθο να γίνει το Ωραιόκαστρο, ο ευλογημένος τόπος που απολαμβάνουμε σήμερα.
Κύριοι του δημοτικού συμβουλίου είστε ανάξιοι του έργου που επωμιστήκατε, διότι ενώ μιλάτε για ιστορία την διαγράφετε.
Ενώ μιλάτε για Ποντιακό Ελληνισμό, στην ουσία τον καταργείτε.
Αν νομίζετε ότι με τα πολιτικά σας τερτίπια επιβιώνετε, αυταπατάσθε. Μιλάτε για ιστορία την οποία δεν γνωρίζετε και προβαίνετε σε πράξεις πολιτικά άστοχες για να αποκομίσετε πολιτικά οφέλη.
Κρίμα.
