Πόσο λυπάμαι τους
ανθρώπους που πιστεύουν ότι όταν βρίσκονται κοντά σε κάποιους ανίκανους που
κατέχουν την εξουσία έχουν την δυνατότητα να κερδίσουν πράγματα για τον εαυτό
τους, λησμονώντας αυτούς που τους στάθηκαν, αυτούς που τους βοήθησαν σε
δύσκολες στιγμές τους, αυτούς που τους εμπιστεύθηκαν και τους πίστεψαν. Πόσο
λυπάμαι τους ανθρώπους εκείνους που πάνω από το συμφέρον το προσωπικό τους δεν
λογαριάζουν φιλίες, ηθική, αξιοπρέπεια. Πόσο λυπάμαι τους ανθρώπους που ζουν
μέσα στο ψέμα, την υποκρισία, την λυκοφιλία, τους ΔΗΘΕΝ!!!
Η ζωή είναι μικρή… οι χαρές της είναι λίγες… τα
προβλήματα πολλά… Γιατί δεν προσπαθούμε να τη ζήσουμε δημιουργώντας αξίες,
παράγοντας έργο, αφήνοντας κάτι αξιόλογο πίσω μας, αλλά αναλωνόμαστε στο να
κατηγορούμε, να κρίνουμε και να επικρίνουμε πράγματα που μας οδηγούν σε λάθος
μονοπάτια, μας βγάζουν από τον στόχο μας, μας πηγαίνουν πίσω! Η Ελλάδα μας
έφθασε σε αυτό το σημερινό χάος από αυτούς τους ανθρώπους - ανθρωπάκια που
μόνος στόχος τους ήταν το προσωπικό τους συμφέρον, ο πλουτισμός τους και το
πάθος τους να κατέχουν αξιωμάτα και θέσεις!
Ας πούμε ένα τέλος
σε όλους αυτούς και ας γυρίσουμε το βλέμμα να κοιτάξουμε εκεί που υπάρχουν
ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Γιατί θα είναι ισοπεδωτικό να πιστεύουμε ότι είναι όλοι ίδιοι. Όχι!!!
Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που θέλουν ν’αγωνιστούν, που θέλουν να προσφέρουν, που
θέλουν να παράξουν έργο, που θέλουν ν’αλλάξουν τα κακώς κείμενα και να
καλυτερέψουν την υπάρχουσα κατάσταση, που νοιάζονται για τον συνάνθρωπο. Υπάρχουν
άνθρωποι που θέτουν το καλό των άλλων πέρα από το εγώ τους και το συμφέρον
τους. Λίγοι; Ναι! Αλλά υπάρχουν! Και σε αυτούς πρέπει να στραφούμε, αυτούς
πρέπει να στηρίξουμε, αυτούς πρέπει να εμπιστευθούμε, ειδάλλως πάλι θα
γκρινιάζουμε, πάλι θα μας φταίνε οι άλλοι, πάλι θα μιζεριάζουμε και πάλι δεν θα
καταλάβουμε ότι εμείς είμαστε αυτοί που με τις επιλογές μας διαιωνίζουμε το
λάθος!
Υπάρχει
απαισιοδοξία, αλλά υπάρχει και η ελπίδα!
Στη
δική μας βούληση είναι ποιους θα ακολουθήσουμε, ποιους θα εμπιστευτούμε, ποιους
έχουμε ανάγκη, ποιους πιστεύουμε ότι πραγματικά αξίζουν και με ποιους θα
πορευτούμε!
Το μέλλον είναι στα δικά μας χέρια, αρκεί να
μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος και όχι να τα ξεχνάμε!!!
Αντωνιάδου Ειρήνη (Ρένα)