Το οφείλουμε στους προγόνους μας, σε αυτούς που
αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν τα χωριά, τα σπίτια τις εκκλησίες και τους νεκρούς
τους στον Πόντο.
Σε αυτούς που ήρθαν πάμπτωχοι αλλά υπερήφανοι, που
παρόλη τη δυστυχία και τον πόνο τους, δεν έχασαν τη διάθεση τους για ζωή και
δημιουργία, δεν έχασαν το γέλιο το πείσμα και την εργατικότητα τους.
Σε αυτούς που μετέτρεψαν μια πουρναροπλαγιά σε ένα
καταπράσινο χωρίο, το οποίο ονόμασαν Ωραιόκαστρο, βάζοντας τις βάσεις για την
μετέπειτα εξέλιξη του.
Το οφείλουμε σε όλους αυτούς που με τις διηγήσεις τους
μετέφεραν σε εμάς τα εγγόνια τους τις μνήμες από την «πατρίδα» όπως
χαρακτηριστικά ονόμαζαν τα χωριά τους στον Πόντο.
Στη μνήμη λοιπόν όλων αυτών που δεν είναι πλέον ανάμεσα
μας και για να μαθαίνουν οι νεώτερες γενιές τη ιστορία της πόλης του
Ωραιοκάστρου δημιουργήθηκε αυτό το μνημείο.
Σε μία σεμνή τελετή όπου πρώτος ο Δήμαρχος σεβόμενος την
ιστορία, έκανε αποκαλυπτήρια μαζί με τους δύο εν ζωή κατοίκους του Δήμου που
γεννήθηκαν στον Πόντο και τον κ. Μ. Χαραλαμπίδη και κατόπιν κατέθεσε μαζί τους
στεφάνι εις μνήμην των θυμάτων της γενοκτονίας.
Ήταν μια λιτή τελετή χωρίς μεγάλα λόγια αλλά με μεγάλη
συναισθηματική φόρτιση για όλους.
Ο απεγκλωβισμός των διαδικασιών, η δρομολόγηση και η
ολοκλήρωση των εργασιών για την κατασκευή του μνημείου ήταν το ελάχιστο που
μπορούσαμε να κάνουμε, το αυτονόητο για το οποίο όμως η ποντιακή κοινωνία και
όχι μόνον χρειάσθηκε να περιμένει 16+1 χρόνια.
Α. Πολυχρονίδης