Επιστολή Δημότη
Ξεκίνησε ο καθαρισμός του δρόμου Παλαιοκάστρου-Νεοχωρούδας, γεννιούνται ελπίδες για να σωθούν οι περιπατητές.
Επιτέλους η Δημοτική αρχή κατάλαβε ότι δεν μπορεί να είναι όμηρος της αντιπολίτευσης και δεν μπορεί να λειτουργεί υπό τον φόβο της εκτόξευσης ανούσιων κορόνων εντυπωσιασμού, καθιστώντας στα μάτια των Δημοτών την αντιπολίτευση, γραφική και ατελέσφορη στην καθημερινότητα του Δημότη.
Με χαρά είδαμε την Παρασκευή συνεργείο του Δήμου –έστω με JCB (φορτωτής)- να ξεκινάει να καθαρίζει την άκρη του δρόμου Παλαιοκάστρου-Νεοχωρούδας από τα χόρτα και τα χώματα που πλέον είχαν μπει μέσα στο δρόμο. Το πρόβλημα είχε καταντήσει σοβαρό και συγχρόνως επικίνδυνο γιατί οι πεζοί και τα ποδήλατα αναγκάζονταν να βγαίνουν μέσα στο δρόμο και φυσικά να κινδυνεύουν από διερχόμενα αυτοκίνητα και σαν να μην έφτανε αυτό, έχουμε και ορισμένους άσχετους πολίτες που περπατούν και κινούνται με τα παιδιά τους ποδηλατώντας σύμφωνα με την φορά κίνησης των αυτοκινήτων.
Επιτέλους κατάλαβαν τα στελέχη του κου Σαραμάντου ότι έχουν ευθύνη απέναντι στους πολίτες που πηγαίνουν εκεί για να περπατήσουν, κάποιοι για να τρέξουν, άλλοι για να χάσουν τα περιττά κιλά, κάποιοι άλλοι λόγω ηλικίας να βοηθηθούν και κάποιοι άλλοι για θεραπευτικούς λόγους. Κατάλαβαν ότι αυτοί οι άνθρωποι κινδυνεύουν να εμπλακούν σε κάποιο θανατηφόρο δυστύχημα, και το μεγαλύτερο κακό είναι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, κάποιος βέβαια θα μας πεί «υπάρχουν τα γήπεδα και μπορούν να τρέχουν γύρω γύρω» δεν σκέφτεται όμως αν θέλουν αυτοί οι άνθρωποι να γίνουν ήρωες στο «Τρένο του Μεσονυκτίου».
Επιδεικνύοντας θάρρος ξεπέρασαν την δικαιολογία «δεν υπάρχει στον Δήμο γκρεϊντερ για να ξύσει τον δρόμο» και χρησιμοποιώντας ΕΣΤΩ και το JCB δημιούργησαν με αυτόν τον τρόπο ένα υποτυπώδες λειτουργικό και συγχρόνως οικολογικό διάδρομο για τους ταπεινούς πολίτες του Δήμου.
Θέλω να πιστεύω ότι στις αρχές του κου Σαραμάντου αλλά και ορισμένων στελεχών του είναι: η προσφορά στους δημότες προέχει όλων των άλλων (άλλωστε το έχει αποδείξει στο παρελθόν και το έχει πληρώσει) , καιρός να μπούνε στο πνεύμα του παραταξιακού τους αρχηγού και τα υπόλοιπα στελέχη αποτάσσοντας τις νοοτροπίες που τους μεγάλωσαν και τους έφεραν στις θέσεις που κατέχουν σήμερα, γιατί αν δεν το κάνουν κοντός ψαλμός αλληλούια, υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια και ας μην είναι αρκετά γλυκά, έτσι και αλλιώς έχουμε συνηθίσει από μέτριους.
Σεβασλιάν Πέτρος