Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη το Νοέμβριο του 1966. Είμαι σύζυγος του Γιώτη Παπαδόπουλου (Ιδιωτικός Υπάλληλος) και μητέρα 2 κοριτσιών της Εύας Παπαδοπούλου (γραφίστρια) και της Δέσποινας Παπαδοπούλου (βρεφονηπιοκόμος). Κατοικώ στο Ωραιόκαστρο από το 1983.
Είμαι απόφοιτη Γενικού Λυκείου Ωραιοκάστρου και Σχολής Γραμματέων. Γνωρίζω Γαλλικά, Αγγλικά και Η/Υ.
Εργαζόμουν επί 20 χρόνια στις Χημικές Βιομηχανίες Βορείου Ελλάδος (ΧΒΒΕ-ΒΦΛ) στη θέση Κατάρτισης και Ελέγχου Εφαρμογής Προϋπολογισμού.
Από τα νεανικά μου χρόνια μου άρεσε η ενασχόληση με τα κοινά και συμμετείχα σε πενταμελή και δεκαπενταμελή σχολικά συμβούλια. Αργότερα ως σύζυγος παράγοντα του αθλητικού συλλόγου ΚΕΡΑΥΝΟΣ Ωραιοκάστρου ασχολήθηκα ως εξωδιοικητικός έφορας στην γυναικεία ομάδα Βόλεϊ του ΚΕΡΑΥΝΟΥ.
Ξεκίνησα την συνδικαλιστική μου δράση όταν εκλέχτηκα Α΄ αντιπρόεδρος στο Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων Εργοστασίων Λιπασμάτων Νομού Θεσσαλονίκης. Επίσης εκλέχθηκα μέλος Εξελεγκτικής Επιτροπής στη Πανελλήνια Ομοσπονδία εργαζομένων στα Πετρελαιοειδή Διυλιστήρια και Χημική Βιομηχανία(ΠΟΕΠΔ&ΧΒ) και Γ.Γ. στη ΔΑΚΕ Λιπασμάτων Νομού Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια διετέλεσα προεδρεύον Ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Απολυμένων και Συνταξιούχων Εργοστασίων Λιπασμάτων Νομού Θεσσαλονίκης.
Ως μητέρα έχοντας βιώσει τα προβλήματα της εκπαίδευσης, της εφηβείας, της ανεργίας, ευαισθητοποιούμαι ιδιαίτερα σε θέματα που απασχολούν τους νέους ανθρώπους και προβληματίζομαι για το μέλλον τους και για τον κόσμο που εμείς με τις δικές μας επιλογές τους κληροδοτούμε. Προσπαθούμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας με αξίες και αρχές όπως εντιμότητα, ακεραιότητα, ειλικρίνεια, υπευθυνότητα, δικαιοσύνη, εμπιστοσύνη και σεβασμό στον άνθρωπο… και αντ’ αυτού τι αντικρίζουν; Την διαφθορά, την αναξιοκρατία, τον ατομικισμό, την κερδοσκοπία, την υπεροψία και την αλλαζονεία.
Ακούμε την κραυγής τους !!! Δεν έχουν όραμα, δεν κάνουν όνειρα, δεν ελπίζουν σε τίποτα.
Είναι στο χέρι όλων μας ν’ αλλάξουμε όσα μας πρόδωσαν, μας πλήγωσαν, μας απογοήτευσαν.
Υπάρχουν άνθρωποι που πέρα από μικροκομματισμούς και πολιτικές θέλουν να εργαστούν, να προσφέρουν και να κοιτάξουν τον συνάνθρωπό τους στα μάτια.
Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να προσφέρουν και ν’ αφήσουν κληρονομιά ένα καλύτερο αύριο. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να διαγράψουν τα κακώς κείμενα και να ξεκινήσουν από την αρχή.
Σε αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να σταθούμε δίπλα τους και να εργαστούμε μαζί τους, γιατί με τη βοήθεια του Θεού, με τη δύναμη της ψυχής και με όρεξη για δουλειά μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Μπορούμε το ΟΡΑΜΑ να το κάνουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
και τους ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ μας ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.