ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΟΣΟ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΖΟΥΝ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ

Κάποιες στιγμές  προτιμάς τη σιωπή γιατί όσες λέξεις και να πεις δεν αρκούν να περιγράψουν αυτό που αισθάνεσαι για έναν φίλο που από σήμερα δεν είναι εδώ. Τα γράμματα, οι τόνοι, οι συλλαβές, όταν δεν μπορούν να φτιάξουν λέξεις, σημαίνει ότι πρέπει να γράψεις για έναν υπέροχο άνθρωπο που έφυγε από κοντά μας, ενός καλού φίλου.

Έδωσες για μήνες μια σκληρή μάχη με αξιοπρέπεια και θάρρος με τη συμπαράσταση όλης της οικογένειάς σου. Πάλεψες σαν παλικάρι σε μια μάχη άνιση, αλλά ήσουν δυστυχώς ένας από τους πολλούς άτυχους, που χτύπησε αυτή η αρρώστια. Το πάλεψες όμως.

Φίλε μας είναι τόσα πολλά που θα θυμόμαστε από εσένα, που είναι αδύνατον να σε ξεχάσουμε. Οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν όσο συνεχίζουν να ζουν στις καρδιές αυτών που τους αγαπάνε.

Γράφω αυτές τις λέξεις φίλε Κώστα, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω τι έχει γίνει. Δεν είναι όμως εύκολο  για κανένα από τους φίλους σου.

Ηλίας Π.Καραγκουνίδης