Ξεκινάει από σήμερα και από την επόμενη εβδομάδα
κάθε Παρασκευή στον «ΚΑΛΛΙΘΙΩΤΗ», μια
εβδομαδιαία στήλη αρθρογραφίας με τίτλο “αποσΤΑΣΕΙΣ”, στην οποία γράφει ο
Ηλίας Καραγκουνίδης καταθέτοντας πολιτικές και όχι μόνο απόψεις. Ελπίζουμε οι
αναγνώστες μας, να βρουν ενδιαφέρουσα τη στήλη στην οποία μπορούν να συμμετάσχουν ελεύθερα και επώνυμα, με σχόλια και προτάσεις στο τέλος του
κειμένου.
Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ
ΧΩΡΑΣ ΣΕ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ
Ας δούμε από μια κριτική
ματιά την επικοινωνιακή πολιτική όλων
των κομμάτων που έπαιξε και τον πιο
μεγάλο και ουσιαστικό ρόλο για την
διαμόρφωση των αποτελεσμάτων των εκλογών
της 20ης Σεπτεμβρίου.
Και ξεκινάμε από τον
μεγάλο νικητή, τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και προσωπικά
τον Αλέξη Τσίπρα, που ήταν ένα κόμμα
μόνος του. Χωρίς να καταγράψει ουσιαστικές
απώλειες , κατάφερε τα ποσοστά του εν
σχέση με τις εκλογές του Ιανουαρίου να
είναι πολύ κοντά, παρά την μεγάλη διάσπαση
που είχε, με ένα μεγάλο κομμάτι βουλευτών
να αποχωρεί και να δημιουργεί ένα
καινούργιο κόμμα. Στην ουσία το απομόνωσε
χωρίς αντιπαραθέσεις, και μάλλον με
μεγάλη ευκολία, από την στιγμή που οι
αποχωρήσαντες δεν είχαν να παρουσιάσουν
ένα σχέδιο εξόδου από την Ευρωζώνη.
Τα ποσοστά που έδειχναν
οι δημοσκοπήσεις ότι το βράδυ των εκλογών
θα έχουμε ένα θρίλερ, ο Τσίπρας το
μετέτρεψε σε ένα αντιδεξιό φόβο,
παρακινώντας πολλούς που είχαν στο
μυαλό τους την αποχή, να οδηγηθούν στις
κάλπες. Το ότι διαπραγματεύθηκε με τους
εταίρους, και επί πέντε σχεδόν μήνες
πήγαινε και ερχόταν, τα ίδια τα γεγονότα
τον δικαίωσαν, αφού μέσα σε αυτό το
διάστημα είχαμε είκοσι Eurogroup και 8
συνόδους κορυφής. Επίσης και η ομιλία
του μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο απέναντι
σε πολλούς ηγέτες της Ευρώπης που τον
αντιμετώπιζαν με καχυποψία και αρνητισμό,
καθώς και η στάση του απέναντι στους
δανειστές που του έκαναν τον βίο αβίωτο
επειδή ήταν αριστερός, βάζοντας του
κάθε είδος εμπόδια.
Ο κόσμος δεν έκρυβε τον
θυμό του ούτε την αγανάκτησή του από τα
πέντε χρόνια μνημονικής πολιτικής που
έβαζε όλες τις στερήσεις του μέσα σε
ένα άδειο βαρέλι, χωρίς να ακούσει ούτε
μια συγνώμη. Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν αυτός
που παραδέχτηκε δημοσίως τις αστοχίες
του στην διαπραγματευτική τακτική,
κάνοντας την αυτοκριτική του. Το εκλογικό
σώμα είχε μπροστά του πλέον έναν άνθρωπο
που καταλάβαινε τα λάθη του και πίστευε
ότι θα τα διορθώσει, σε διαφορά με τους
αντιπάλους του που έδειχναν αμετανόητοι
και άρα θα συνέχιζαν την ίδια πολιτική.
Και βέβαια το μεγάλο του όπλο που ήταν
η διαφθορά και η διαπλοκή, επικεντρώθηκε
το τελευταίο διάστημα σ αυτό. Το
ασφαλιστικό που πολλά λέγονταν για το
τι θα ακολουθήσει, ο κόσμος μέχρι εκείνη
την στιγμή είχε μπροστά του το 40% των
μειώσεων των συντάξεων από την προηγούμενη
κυβέρνηση, και μια ελάχιστη στους λίγους
μήνες από τον ΣΥΡΙΖΑ της τάξεως του 2%.
Κατάφερε να πείσει τους ανέργους σε
μεγάλο βαθμό, κάτι που έδειξαν και οι
έρευνες μετά τις εκλογές, πείθοντας
τους ότι το κύριο μέλημα σαν κυβέρνηση,
θα ήταν οι αδύνατες ομάδες του κόσμου,
βγάζοντας ένα πιο λαϊκό προφίλ προς τα
έξω.
Και αν όλοι αναλογιστούμε
ότι οι υποσχέσεις που έδινε ο Τσίπρας
τον Ιανουάριο ότι θα φύγουμε από τα
μνημόνια, χωρίς να έχει κάποιο σχέδιο
εξόδου, τα μεγάλα και επαναστατικά λόγια
που γρήγορα πέσανε στο κενό, ότι υπέγραψε
ένα τρίτο μνημόνιο χειρότερο κατά
πολλούς από τα δύο προηγούμενα με
συνέπεια την μεγάλη διάσπαση που είχε
μέσα στο κόμμα του, όλα αυτά δεν στάθηκαν
εμπόδιο να επανεκλεγεί και μάλιστα με
αρκετή μεγάλη ευκολία πρωθυπουργός και
να είναι ο μοναδικός ηγέτης μιας χώρας
σε κρίση που πέτυχε να κρατήσει τα
ποσοστά του και να κερδίσει ξανά τις
εκλογές.
ΗΛΙΑΣ
Π. ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΙΔΗΣ
Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα που μας επιτρέπει να αλλάξουμε ειρηνικά κυβέρνηση. Και οι Έλληνες πολίτες αποφάσισαν ότι δεν θέλουν να αλλάξουν κυβέρνηση. Άρα το ερώτημα παραμένει: γιατί έγιναν οι εκλογές; (ρητορική ερώτηση)… Έγιναν για να μπορεί να λέει ο Τσίπρας οτι έχει λαϊκή εντολή τετραετίας και να μην μπορούν να λένε οι ψηφοφόροι του οτι δεν ήξεραν τι ψήφιζαν. Κοίτα, όσοι ψήφισαν Συριζανέλ δεν μπορούν να λένε πχια ότι δεν συμφωνούν με τους γενικούς όρους του μνημονίου. Δεν έχει δεν ήξερα, δεν ρώτησα. Βέβαια όταν καταλάβουν τι ψήφισαν θα πέσει πολύ κλάμα, αλλά θα είναι πολύ αργά.
ΑπάντησηΔιαγραφή