του Γρηγόρη Εδιρνέλη, δικηγόρου
Σε όσους είναι γνωστό το περιεχόμενο του υπερΣυντάγματος των μνημονίων, συνειδητοποιούν οτι τώρα πλέον είμαστε στην πιό καταστροφική του στιγμή δηλαδή μέσα στο μάτι του κυκλώνα. Οσοι όμως αγνοούν τα χρονοδιαγράμματα της υπερεθνικής υπερεξουσίας των μνημονίων και επιμένουν ηθελημένα ή μη, στα φληναφλήματα της ανόητης αντικοινωνικής μνημονιακής προπαγάνδας καλό θα ήταν για τους ίδιους να διαβάσουν με πολύ μεγάλη προσοχή τα παρακάτω και πριν ανοίξουν τα στόματα τους για να υπερασπιστούν την καταστροφική κυβερνητική πολιτική της συγκυβέρνησης (πρώην και νυν) να έχουν πρώτα μπροστά τους το οικείο ΦΕΚ για να μην τους καταριούνται στο εξής οι επόμενες γενιές των Ελλήνων για τις ψευδολογίες και αυναρτησίες που θα ξεστομίζουν. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Το τι επιφυλάσσει η επόμενη μνημονιακή περίοδος στον πολύπαθο Ελληνικό λαό είναι καθαράγραμμένο, υπογεγραμμένο και συνομολογημένο στο μνημονιακό πρόγραμμα και συνεπώς δεν υπάρχει κανένα ελαφρυντικό άγνοιας και αφέλειας.
Η τριαρχία των δανειστών δεν συνομιλεί με την κυβέρνηση προσχηματικά αλλά με την γλώσσα των επικυρίαρχων νεοαποικιοκρατών. Ετσι τελείως ανενδοίαστα ο κ. Ματίας Μορς δήλωσε απερίφραστα πως «η Ελλάδα δεν αντέχει το κόστος 450.000 δημοσίων υπαλλήλων. Αυτό σημαίνει οτι τα επόμενα 2 χρόνια περίπου 200.000 δημόσιοι υπάλληλοι του στενού αλλά και του ευρύτερου (βλ. π.χ ΟΤΑ, δημοτικές επιχειρήσεις κ.λ.π) θα απολυθούν με τους γνωστούς νεοφιλελεύθερους μηχανισμούς ή θα υποχρεωθούν σε συνταξιοδότηση υπό το κράτος της τρομοκράτησης και του πανικού. Βέβαια η Γερμανική κυρίαρχη τάξη και οι λοιποί «εταίροι» μας δεν εφαρμόζουν τα ίδια στη Γερμανία και στις άλλες Ευρωπαικές χώρες για την οργάνωση του κράτους αλλά πειραματίζονται πάνω στον Ελληνικό λαό με έναν νέο τύπο κρατικού μορφώματος.
Για παράδειγμα στη Γερμανία, βασικές υποδομές, τα δημόσια αγαθά ακόμα και τα φημισμένα καζίνο των Βαυαρικών άλπεων βρίσκονται αποκλειστικά στα χέρια δημόσιων φορέων ενώ στην Ελλάδα επιτάσσουν την εκποίηση τους.
Επιπλέον, τόσο στη Γερμανία όσο και στις λοιπές Ευρωπαικές χώρες, (πλην των χωρών του πρώην υπαρκτού σοασιαλισμού που πωλούνται σχεδόν αυτούσιες) ο δημόσιος τομέας αποτελεί (με τις επενδύσεις του) την ατμομηαχνή της οικονομικής ανάπτυξης και της καταπολέμησης της ανεργίας. Στην Ελλάδα αυτά εξορκίζονται σαν το μεγαλύτερο οικονομικό κακό.
Ο τομέας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τον οποίο συρρίκνωσε με πρόθεση το μνημόνιο, έχει καταστεί ο μεγαλύτερος «παραγωγός» ανεργίας χωρίς κανένας και κυρίως η κυβέρνηση και οι συνοδοιπόροι τους να υπολογίζουν τους επαγγελματίες και τα μέλη των οικογενειών τους.
Ποτέ και πουθενά δεν ακούσαμε έναν κυβερνητικό ή φιλομνημονιακό Έλληνα παράγοντα να ψελλίζει στους «φίλους» δανειστές μας οτι το μοντέλο που μας επιβάλλουν δεν μπορεί και δεν φέρνει τα αποτελέσματα που δήθεν επιθυμούν.
Κανείς δεν βρίσκει το πολιτικό θάρρος να ψελλίσει στους δανειστές στην χώρα μας δεν υπάρχουν τα μεγάλα βιομηχανικά συμπλέγματα που δημιουργούν την μαζική μισθωτή και ασφαλισμένη εργασία. Όλα αυτά συνοπογιζόμενης και της καθίζησης της οικοδομικής δραστηριότητας οδηγούν αναπόφευκτα σε αποσάθρωση της παραδοσιακές παραγωγικές σχέσεις και υποβάθμιση τα όποια συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.
Έπρεπε να φτάσουν στο σημείο καποιοι από τους ίδιους τους δανειστές μας να ομολογήσουνοτι «το πρόγραμμα δεν βγαίνει» έτσι όπως εφαρμόζεται, για να γίνει (;;) αντιληπτό στους οπαδούς των μνημονίων αυτό που έβλεπε και ένοιωθε στο πετσί της η μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Την ύφεση, την καλπάζουσα φτωχοποίηση, την ανεργία, την εκμηδένιση της κοινωνικής πρόνοιας και φροντίδας, την καταβαράθρωση της παιδείας, της υγείας, του πολιτισμού, τους κοινωνικούς αποκλεισμούς, την άνοδο των νεοναζί, κ.λ.π
Από την άλλη, στην επονομαζόμενη βαριά μας βιομηχανία δηλαδή τον τουρισμό, με τους τιμολογιακούς εκβιασμούς των tours operators και των αεροπορικών εταιριών, το all inclusiveαποκόπτει την προσοδοφόρα δραστηριότητα από τον υπόλοιπο παραγωγικό κοινωνικό ιστό. Ετσι έχουμε γίνει έρμαια των αγοραίων ανέμων, χωρίς αυτενέργεια, χωρίς προσανατολισμό και χωρίς δυνατότητα αυτοδύναμης αναδιάρθρωσης της παραγωγικής μας βάσης.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, της διάλυσης των συντελεστών της παραγωγής και των παραγωγικών σχέσεων δεν μπορεί παρα να αναδιαταχθεί και το πολιτικό οικοδόμημαπου βρίσκεται αιωρούμενο σε πολιτικό κενό.
Η παραδοσιακή συμμαχία των μικρομεσαίων στρωμάτων με την μνημοιακή κυρίαρχη τάξη καταρρέει.
Συνεπώς και οι εκπρόσωποι της σημερινής συγκυβερνώσας πολιτικής λειτουργίας υποχρεούνται να αντιληφθούν οτι μετεωρίζονται σε κοινωνικό κενό (μόνο τους στήριγμα οι «δανειστές» και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ) και οτι αργά ή γρήγορα το οικοδόμημα θα καταρρεύσει με πάταγο και τότε θα διαγκωνίζονται επί των ερειπίων που θα αφήσουν πίσω τους.
Αυτήν λοιπόν την ύστατη ώρα και όσο ακόμα υφίστανται κάποια εργασιακά συστήματα, όσο κάποιος εθνικός και δημόσιος πλούτος βρίσκεται ακόμη στα χέρια Ελλήνων είναι καιρός να αποτινάξουν τον ζυγό των μνημονίων και το εφιαλτικό «πρόγραμμα» των δανειστών.
Όσοι επιχειρήσουν να κάνουν, έστω και αυτή την ύστατη στιγμή, αυτό το λυτρωτικό διάβημα είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο οτι θα τύχουν τουλάχιστον της επιείκειας της πατρίδας και τις Ιστορίας. Όσο για τους άλλους………………..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το blog kallithiotis δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τις υιοθετούμε, καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.