ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥΣ επ’ ευκαιρία του εορτασμού της 1ης Μάη. (άρθρο του Γρηγόρη Εδιρνέλη – δικηγόρου)

«Είναι ανάγκη, ανάγκη εθνική και επιτακτική, να ζητήσουμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης, που από κοινού δημιουργήσαμε στην Ε.Ε.».
Ήταν 23/4/2010 όταν ξεκινούσε η καταστροφική περιπέτεια της χώρας μας και τα παραπάνω λόγια βγήκαν από το στόμα του πρώην πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου όταν ανακοίνωσε από το Καστελόριζο το αίτημα για την υπαγωγή της χώρας μας στο Μηχανισμό Στήριξης.
Από τότε μέχρι σήμερα η χώρα μας σύρθηκε, διασύρθηκε και υποχρεώθηκε να υπογράψει τρία Μνημόνια και αρκετά Μεσοπρόθεσμα Προγράμματα. Με τις διατάξεις των κατάπτυστων και εκβιαστικών αυτών συμφωνιών δεχθήκαμε καίριο πλήγμα και στην εθνική μας αξιοπρέπεια και περηφάνια αφού η κυβέρνηση κάθε τρίμηνο υποδεχόταν τους επιτελείς της τρόικας στην Αθήνα για την αξιολόγηση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής που πάντα κατέληγε σε πιέσεις και την λήψη νέων σκληρών μέτρων.

Τα ΜΜΕ, πιστά στον ρόλο του υποτακτικού της κυβέρνησης, μας υπέβαλλαν ότι η χώρα «κρατούσε την ανάσα της» σε κάθε συνεδρίαση-θρίλερ του Eurogroup για την εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου συνολικού ύψους 110 δισ. από την ευρωζώνη και το ΔΝΤ.

Οι υπερφίαλες και ανέξοδες υποσχέσεις της πειθήνιας στους δανειστές κυβέρνησης για έξοδο της χώρας στις αγορές και θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης από το 2012 διαψεύστηκαν δραματικά.

 Ήδη η επισήμως καταγεγραμμένη ανεργία για το τρίμηνο Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου 2012 έκανε «άλμα» στο 26%. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ ο αριθμός των ανέργων στη χώρα μας φτάνει τους 1.295.535 ανθρώπους.  Σε αυτούς δεν συμπεριλαμβάνονται οι «εργαζόμενοι» με ελαστικά ωράρια, οι κατ’ αποκοπή, αυτοί με μειωμένα ωράρια, κ.λ.π. Παράλληλα η ύφεση υπερβαίνει το 6% για το ίδιο διάστημα, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, ενώ η Τράπεζα της Ελλάδος εκτιμά (!!!!!!) ότι θα μειωθεί το 2013 στο 4,5%.

Ο νομπελίστας οικονομολόγος Keynes αναφέρει πως «με το που ξεσπά η Κρίση, η μείωση των μισθών δεν αυξάνει την απασχόληση αλλά, αντίθετα ενισχύει την ανεργία. Παράλληλα η μείωση των επιτοκίων αποτυγχάνει στο να προσελκύει επενδυτές στην πραγματική οικονομία. Ακόμα χειρότερα, όσο ζει και βασιλεύει η Ύφεση τόσο η απασχόληση όσο και οι επενδύσεις θα υποχωρούν με κάθε συζήτηση για μείωση μισθών, συντάξεων αλλά και επιτοκίων». [Στην συνέχεια αναλύει την σκέψη του.]

Πέρα από τους αριθμούς οι εικόνες αστέγων στους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και των άλλων αστικών κέντρων, ανθρώπων που συνωστίζονται στις ουρές εκλιπαρώντας για λίγο δωρεάν φαγητό κάνουν σχεδόν καθημερινά τον γύρο του κόσμου. Ακόμη και οι πρωταγωνιστές της θηριωδίας αυτής εταίροι δανειστές παραδέχονται ότι η «συνταγή» για την Ελλάδα περιείχε λάθη και η άγρια λιτότητα που επιβλήθηκε φέρνει μόνο φτώχεια, απελπισία και απόγνωση στους Έλληνες.

Αυτό αποκάλυψε καθαρά, σαφέστατα και ανενδοίαστα ο κ. Ολιβιέ Μπιλανσάρ επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ που παραδέχθηκε ότι «οι λανθασμένοι πολλαπλασιαστές του ελληνικού μνημονίου οδήγησαν στην σημερινή τραγική κατάσταση της οικονομίας και συνεπακόλουθα της κοινωνίας. Βέβαια η διορθωτική δήλωση του κ. Τζέρι Ράις για «παρερμηνεία» και «λανθασμένες εντυπώσεις»  δεν θόλωσε ούτε «κουκούλωσε» την αλήθεια όπως αυτή βγήκε από το στόμα του οικονομολόγου του ΔΝΤ.

Μέσα στις πολιτικές που επιβλήθηκαν στην χώρα μας ήταν οι σαρωτικές αλλαγές και στα εργασιακά. Αναστολή διατάξεων νόμων και συλλογικών συμβάσεων που προβλέπουν αυτόματες αναπροσαρμογές μισθών, επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας, μείωση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, μείωση της μετενέργειας των συμβάσεων από τους 6 στους 3 μήνες, μείωση των αποζημιώσεων απόλυσης, κατάργηση όλων των επιδομάτων εκτός από τα επιδόματα τέκνων, σπουδών και επικινδύνου εργασίας (προς το παρόν) και κατάργηση των «δώρων» στο Δημόσιο με μειώσεις μισθών μέσω του μισθολογίου-βαθμολογίου αλλά και στον ιδιωτικό σε άμεσο  και έπεται συνέχεια.

Ανάλογο «τσεκούρωμα» υπέστησαν και οι συνταξιούχοι με επιβολή ετήσιας εισφοράς στις συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ, κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης κατά 2 έτη μείωση στο εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων κατά 23% και κατάργηση του ΕΚΑΣ για όσους δεν έχουν συμπληρώσει το 64ο έτος.

Πέρα από τα παραπάνω επιβλήθηκαν σκληρά φορολογικά μέτρα με την θέσπιση ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, ο λεγόμενος «κεφαλικός» φόρος, έκτακτο ειδικό τέλος στα ακίνητα μέσω της ΔΕΗ (το «χαράτσι» της ΔΕΗ), επιβολή τέλους επιτηδεύματος στους ελεύθερους επαγγελματίες, 4 αυξήσεις στους συντελεστές ΦΠΑ, εξίσωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης σε πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης που υποχρέωσε φέτος τα νοικοκυριά να «παγώσουν», κατάργηση του αφορολογήτου ορίου και των περισσότερων φοροαπαλλαγών για φέτος αλλά και από του χρόνου σχεδόν πλήρης κατάργηση ΟΛΩΝ των φοροαπαλλαγών και επαναφορά των τεκμηρίων.

Αντίστοιχο ήταν και το «ψαλίδι» στην Υγεία που έφερε στα όρια της κατάρρευσης όλα τα δημόσια νοσοκομεία και τα κέντρα Υγείας καθώς επιβλήθηκε ετήσια μείωσης στις λειτουργικές δαπάνες τους κατά 10% και αύξηση της χορήγησης γεννοσήμων φαρμάκων.

Όσο για τον κλάδο Πρόνοιας καλύτερα να μη γίνει λόγος γιατί όλοι οι Έλληνες έχουν καταλάβει ότι δεν υφίσταται πια πρόνοια στην Ελλάδα. Τα παραδείγματα της κυβερνητικής μεταχείρισης των ευπαθών ομάδων, των πολυτέκνων, των ΑΜΕΑ, των ανέργων, κ ά πείθουν και τον πλέον δύσπιστο ότι μοναδική επιδίωξη όλων των κυβερνήσεων από το 2010 μέχρι και σήμερα είναι μόνο η ταμειακή τακτοποίηση των εταίρων δανειστών μας. Όποιος δεν αντέξει στον «Καιάδα»

Η τρόικα εξωτερικού δεν έπεσε απλά έξω στις προβλέψεις μόνο στους πολλαπλασιαστές. Έπεσε έξω σε όλα και εξηγούμαι:

Στο πρώτο μνημόνιο  οι «εταίροι» (ντόπιοι και ξένοι) προέβλεπαν: 1)  μέτρα ύψους 25,5 δις μέχρι τον Δεκέμβριο του 2013. Σήμερα 1/5/2013 έχουν πάρει μέτρα 59 δις. (φόροι, περικοπές μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, κ.λ.π). 2) Για την ύφεση προέβλεπαν στο πρώτο μνημόνιο ότι τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής θα βύθιζαν την οικονομία μόνο για δύο χρόνια.!!!!!! Ειδικότερα η τρόικα προέβλεπε ύφεση 4% για το 2010 και 2,5 για το 2011 και επιστροφή της οικονομίας σε ανάπτυξη το 2012 με ποσοστό 1,1%.  Τον Ιούλιο του 2011  αναθεώρησαν τις προβλέψεις τους «επί τα χείρω». Στο μεσοπρόθεσμο για την περίοδο 2012 – 2015 προβλέπουν αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης 1,2% και επιστροφή στην ανάπτυξη από το 2013.  Σύμφωνα όμως με την ΕΛΣΤΑΤ το ελληνικό ΑΕΠ μειώθηκε 6,5% το 2012 και προβλέπεται συρρίκνωση κατά 4,5% για το 2013.  3)  Για την ανεργία η Κομισιόν και το ΔΝΤ (με βάση το μεσοπρόθεσμο) προέβλεπαν αύξηση της ανεργίας μέχρι το 2012 και μετά αντιστροφή της τάσης και μείωση της ανεργίας. Ειδικότερα για το 2011 προέβλεπαν ανεργία 14,5%, το 2012 15% και το 2013 14,5%.  Σύμφωνα πάλι με την ΕΛΣΤΑΤ η ανεργία στο τέλος του 2012 ανέρχονταν στο 27%ενώ το ΚΕΠΕ προβλέπει να εκτιναχθεί για όλο το 2013 σε ποσοστό άνω του 30%.  4) Για το χρέος προέβλεπαν ότι το 2012 θα διαμορφωθεί στο 149% του ΑΕΠ ενώ βρίσκεται ήδη στο 175% αν και έχει υποστεί ένα «κούρεμα» με μόνα  θύματα του μικροομολογιούχους. 5) Για τους μισθούς στο πρώτο μνημόνιο αναφερόταν ότι δεν απαιτείται η μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Μέχρι και σήμερα οι μισθοί έχουν υποστεί μείωση περίπου 30% κατά μέσο όρο. 6) Για το πρωτογενές πλεόνασμα προβλεπόταν ότι με τις θυσίες του ελληνικού λαού το νοικοκύρεμα του κράτους και τις «μεταρρυθμίσεις» ο προϋπολογισμός θα εμφάνιζε πρωτογενές πλεόνασμα από το 2011 (!!!!!!). Μετά την τελευταία αναθεώρηση του μνημονίου προβλέπεται οριακό πλεόνασμα για φέτος (;;;;;;;;)

Μετά από όλα αυτά η τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού συνεχίζουν να ασελγούν ασύδοτα στο κορμί της Ελλάδας με προφανή απώτερο σκοπό της πλήρη εξαθλίωση του λαού μας. Χρειάζονται και άλλα στοιχεία για να αποδειχθεί ότι στη χώρα μας «ούτε οι αριθμοί ευημερούν αλλά ούτε και οι άνθρωποι»; Χρειάζεται πολύ σκέψη για να γίνει κατανοητό ότι πρέπει επειγόντως να αλλαχθεί η αποτυχημένη συνταγή στην οποία μετά λυσσώδους μανίας επιμένουν τρόικα και συγκυβέρνηση; Χρειάζεται πολύ μυαλό για να γίνει κατανοητό ότι πρέπει να πλέον υιοθετηθεί και να εφαρμοσθεί μια άλλη πολιτική που δεν θα οδηγήσει την χώρα μας στην εξαθλίωση αλλά στην ανάπτυξη και στην ευημερία.