ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΓΑΒΟΤΣΗΣ: Ο ΣΑΡΑΜΑΝΤΟΣ ΕΧΕΙ ΞΕΧΑΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΚΛΕΧΘΗΚΕ

Κανένας δεν γεννιέται ακέραιος, καθώς η ακεραιότητα είναι ένα χαρακτηριστικό που καλλιεργείται στον άνθρωπο μέσα από τον κοινωνικό περίγυρο.

Και ένας ηγέτης πρέπει να έχει κυρίως αυτό το χαρακτηριστικό. Οι ενέργειές του να μην εξυπηρετούν τα συμφέροντά του, αλλά τα συμφέροντα της κοινωνικής ομάδας.

Ηγέτες είναι αυτοί που έχουν την ικανότητα να κάνουν τους άλλους να ευθυγραμμίζονται με το όραμά τους, να τους ακολουθούν στην υλοποίηση αλλαγών, και να επιδιώκουν με πάθος τους φιλόδοξους στόχους τους.

Οι θέσεις και οι τίτλοι δεν συνεπάγεται αυτόματα ότι οι κάτοχοί τους διαθέτουν και τα προσόντα. Γιατί η εξουσία δεν είναι η δύναμη που απορρέει από τον τίτλο ή τη θέση που κατέχει κάποιος, αλλά από την ικανότητά του να επηρεάζει και να παρακινεί τους άλλους να κάνουν κάτι με τη θέλησή τους.

Ο Δ. Σαραμάντος όμως είναι αυτός που καλλιεργεί ένα κλίμα χαμηλών προσδοκιών και ζητάει συνέχεια να μπει ο πήχης πιο χαμηλά, ώστε να κρύψει την ανυπαρξία του. Μοιάζει με ένα δήμαρχο κουρασμένο, απογοητευμένο, χωρίς τις μεγάλες προσδοκίες που θα έπρεπε να έχει. Με ρητορική και πρακτική που παραπέμπουν σε παλαιότερες δεκαετίες επενδύει στο μαύρο, κάνοντας ένα άλμα στο κενό. Νομίζοντας ότι θα είναι για πάντα διοίκηση, δεν νοιάζεται για τον πολίτη. Έχει φθάσει στο άκρατο σημείο του νεποτισμού. Ποτέ δεν γνωρίζουμε που και πως ξοδεύονται τα χρήματα του δήμου και αν οι συμβάσεις που υπογράφονται τηρούνται στο ακέραιο. Τα ιδιωτικά συμφωνητικά των απευθείας αναθέσεων που υπογράφει με εργολάβους, πάνε και έρχονται. Έχει ξεχάσει γιατί εκλέχθηκε και με τους ψηφοφόρους του να αναρωτιούνται γιατί τον ψήφισαν.

Σκέφτεται το πολιτικό κόστος, χωρίς να σκεφτεί το κοινωνικό κόστος. Θέλει να είναι αρεστός και όχι ωφέλιμος. Μέχρι τώρα δεν έδειξε στο παραμικρό το μεγαλείο της συνέπειας λόγων και πράξεων. Αρέσκεται μέσα στα συμβούλια σε μικροπαραταξιακές θεατρικές παραστάσεις, παράλυτος από τον φόβο να αποδεχθεί την πραγματικότητα, δίνοντας σε κάθε πρόβλημα θαυματουργικές λύσεις, που θα έχουν ως αποτέλεσμα τον ελάχιστο πόνο.
Για ορισμένους ότι ονομάζουμε «ποιότητα», είναι ένας αφηρημένος χαρακτηρισμός. Η περιθωριοποίηση της ποιότητας κατορθώνεται με τη μέθοδο της «ετικέτας». Πράγματι τα στελέχη της παράταξης μας είναι για τον σημερινό δήμαρχο επικίνδυνα, λόγω της ποιοτικής τους υπεροχής από τα στελέχη της παράταξής του, και γι' αυτό προσπαθεί να τα παραμερίσει, γιατί ακριβώς θέλει οι πολίτες να πορεύονται στα τυφλά, ξεχνώντας ότι η αντιπολίτευση είναι ένας από τους βασικούς θεσμούς της δημοκρατίας

Πηγή: "ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΕ ΟΡΑΜΑ"